Παράθεση Αρχική Δημοσίευση από τον/την petrosp13 Εμφάνιση Δημοσίευσης
Επεισόδιο που έχει Ντέσμοντ, Φάραντει, Ελοίζ και Γουίντμορ δεν μπορεί παρά να είναι καταπληκτικό
Όχι όσο το Constant ή το Variable, αλλά παρόμοιο
Παρότι Ντέσμοντ-centric, εγώ θα έλεγα ότι πέρασε και ίσα που ακούμπησε, σε σχέση ιδίως με το "The Constant". Παρόλ' αυτά, το είδα δυο φορές, με χρονική απόσταση περίπου μιας βδομάδας και τσιμπώντας στοιχεία από εδώ και από 'κει, έχω να κάνω τα εξής σχόλια:

-- Η λιποθυμία του Ντέσμοντ όταν σφίγγει το χέρι της Πένι στο flash-sideways μονοπάτι 1 είναι ξεκάθαρο στοιχείο ότι παίχτηκε ταξίδι της συνείδησής του από το ένα μονοπάτι στο άλλο. Δεν έχω καταλάβει επακριβώς τι έχει συμβεί, αλλά νιώθω ότι δεν είναι ακριβώς όπως τα πέρα-δώθε ταξίδια του στο "The Constant", όμως.
...Και μόλις μου ήρθε μια φλασιά! Μήπως, ΜΗΠΩΣ λέω, ο Ντέσμοντ που ξυπνάει πίσω στο Νησί, στο μονοπάτι 2, αμέσως μετά τη χειραψία με την Πένι, είναι ο Ντέσμοντ του flash-sideways (εξού και το κάπως χαζοχαρούμενο ύφος) και στο μονοπάτι 1 έχει μείνει ο "δικός μας" Ντέσμοντ;

Δεν έχω την παραμικρή ιδέα αν αυτό που μόλις έγραψα είναι πιθανό και βγάζει κάποιο νόημα, αλλά θα το αφήσω να αιωρείται και θα δω παρακάτω πόσο μέσα έχω πέσει.

-- Ο έρωτας είναι αυτό που κάνει τον Τσάρλι, τον Ντάνιελ (μου είχε λείψει, ο γλυκούλης!) και τον Ντέσμοντ να συνδεθούν και με τις δύο εκδοχές της ζωής τους. Είναι λιγάκι cheesy ως ιδέα, νομίζω, ιδίως όταν τα ζευγάρια Τσάρλι-Κλερ και Ντάνιελ-Σάρλοτ δεν τα λες ακριβώς και αδερφές ψυχές: μπορεί οι δύο κύριοι να ήταν φουλ ερωτευμένοι στο μονοπάτι 2, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα έλεγα το ίδιο για τις κυρίες. Ψιλογούσταραν, ναι. Ψιλοφλέρταραν, ναι. Αλλά δεν είναι τόσο δυνατό το δέσιμό τους ώστε να με πείθει ότι ξεπερνάει τα όρια της πραγματικότητας και είναι αρκετό ώστε να μπορέσουν να τμηθούν δύο παράλληλες διαδρομές. Το Ντέσμοντ-Πένι, από την άλλη, είναι. Όπως, κατά τη γνώμη μου, είναι και το Σαϊντ-Νάντια και πολύ με τσαντίζει που δεν έχει κάνει και ο Σαϊντ τη σύνδεση.

-- Βέβαια, την πρώτη φλασιά ο Ντέσμοντ την τρώει μέσα στο νερό, με το "Not Penny's boat" κι εκεί η αιτία της σύνδεσης είναι ο Τσάρλι, όχι η Πένι.

-- Συβιλλική η Χώκινγκ, ως συνήθως. Τα ξέρει όλα (και συμφέρει; ), αλλά σε μας και στον έρμο τον Ντέσμοντ δε λέει τίποτα. Νισάφι κάπου, καλή μου κυρία!

-- Ναι, αλλά πώς τα ξέρει όλα; Πού ήταν η Ελοϊζ και ο Γουίντμορ το 1977, όταν έσκασε η βόμβα; Χρειάζομαι περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με τη σχέση της με τον Ντέσμοντ, έχω κενά.

-- Η συνομιλία Ντάνιελ-Ντέσμοντ έσκασε από το πουθενά, ήταν ξεκάρφωτη, δεν είχε οργανική συνοχή με την υπόλοιπη ιστορία και ήταν ολοφάνερα μια λύση τύπου από μηχανής θεός. Από πού κι ως πού να εξομολογηθεί ο Ντάνιελ στον Ντέσμοντ το θέμα με τις εξισώσεις και τη βόμβα; Επειδή απλά τον άκουσε να ψάχνει για μια Πένι; Ε, και;

-- Για πότε πήραν τον Τζιν από το στρατόπεδο του ΜΙΒ, πότε ξύπνησε, πότε συνάντησε τον Γουίντμορ... όλα έγιναν off camera και η εμφάνισή του στην αρχή του επεισοδίου ήταν τόσο απότομη, που προς στιγμήν ένιωσα ότι είχα χάσει επεισόδιο.

-- Ο Σαϊντ δεν σκότωσε τη Ζόι (αν και αυτό το σπαστικό πράγμα που κάνει με τα χείλη της όλη την ώρα θα τον δικαιολογούσε απόλυτα), οπότε διαλέγω να πιστέψω ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα γι' αυτόν. Ακόμα κι αν αποδειχτεί ότι σκόπιμα την άφησε να φύγει, γιατί αυτό είναι το σχέδιο του ΜΙΒ, εγώ ακόμα θα ελπίζω. Μέχρι να πέσουν οι τίτλοι τέλους.

-- Ο "εναλλακτικός" Ντέσμοντ έχει το δεύτερο καλύτερο μαλλί από όλους τους χαρακτήρες σε όλων των ειδών τα flash (forward, back και sideways). Το χρυσό το παίρνει δικαίως η Κέιτ, στο flash-forward της δίκης της.