Lost 6x17/18 - "The End"

[HristinaB]

Λίστα με αναπάντητα ερωτήματα, τα περισσότερα από το ποστ εδώ (τα italics σχόλια δικά μου).

Σημειώνω ότι εξηγήσεις/απαντήσεις που δόθηκαν εκτός σειράς, σε συνεντεύξεις, μπλογκς, sites που δεν υπάρχουν πια, φόρουμς κ.λπ. προφανώς και ΔΕΝ μπορούν να θεωρηθούν μέρος του cannon. Μια ιστορία οφείλει να μπορεί να στέκεται αυτόνομη και να βγάζει νόημα χωρίς PR δεκανίκια ή εξηγήσεις από τις TPTB (the powers that be), έτσι ώστε όποιος τη βλέπει ετεροχρονισμένα (καλή ώρα εγώ) να μπορεί να την παρακολουθεί επί ίσοις όροις με τους θεατές του ορίτζιναλ run.

(Στο φινάλε) Που βρίσκεται ο Mr. Eko αλλά και άλλοι σημαντικοί χαρακτήρες, όπως ο Michael και ο Walt;

Γιατί είχε αυτές τις δυνάμεις ο Walt; (Ένα από τα μεγαλύτερα σεναριακά FAIL της σειράς, απίστευτη φούσκα και χαμένη ευκαιρία.)

Η πηγή. Τι είναι; Γιατί είναι; Γιατί δεν την έβρισκε τόσο καιρό ο MIB;

Ποια ήταν η "μητέρα" του Jacob και του MIB, γιατί βρισκόταν στο νησί, ποιος την έκανε προστάτιδα, πώς ήξερε για τη πηγή;

Γιατί έπεφταν τρόφιμα στο νησί;

Οι "Άλλοι", οι άνθρωποι του ναού, πώς ήρθαν στο νησί; Πότε; (ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΗ απορία!!! Από το πουθενά έσκασαν οι Άλλοι...)

Ποιο είναι το όνομα του MIB, γιατί σίγουρα είχε κάποιο όνομα ο άνθρωπος, και τι συνέβη αφού έβγαλε ο Desmond τη τάπα; Γιατί έχασε τις δυνάμεις του έτσι απλά;

Τι θα γινόταν εάν ο ΜΙΒ έφευγε από το νησί;

Γιατί είχε αναστηθεί ο Sayid;

Τα αιγυπτιακά στο μετρητή του κουμπιού στη καταπακτή αλλά στο δωμάτιο του Jacob, που κολλάνε;

Γιατί το τέρας δε μπορούσε να περάσει στάχτη και ηλεκτρομαγνητικούς φράχτες;

Το νησί πώς θεραπεύει ανθρώπους; Γιατί το κάνει επιλεκτικά;

Ο Lock είχε πει πως κοίταξε το νησί στα μάτια και ήταν υπέροχο. Τι ακριβώς είχε δει;

Γιατί δε μπορεί μία μάνα να γεννήσει στο νησί; Γιατί κάποιες όπως η Claire (και η Ρουσώ και η μητέρα του Τζέικομπ και του ΜΙΒ, να προσθέσω εγώ) γέννησαν;

Οι κανόνες σχετικά με τον MIB, το Jacob και τους υποψήφιους, τι φύσεως είναι; Ποιός τους θέσπισε;

Στην εναλλακτική πραγματικότητα, γιατί το νησί είχε βυθιστεί;

Γιατί ο Richard ήταν ο απόλυτος αινιγματικός τύπος και στο τέλος έγινε ένα πιόνι; Αφού ο Jacob του είχε εξηγήσει κάποια πράγματα, γιατί δεν τα έλεγε στους άλλους;

Τι ήταν οι αριθμοί; Γιατί ήταν τόσο σημαντικοί;

Τι συνέβη με τη Claire και το Sayid; Η "μόλυνση" που έπαθαν, τι είδους ήταν; Πώς την έπαθαν;

Πώς πλησίασε ο Desmond τη Rose και το Bernard στον εναλλακτικό κόσμο;

Γιατί ο MIB έπεσε στη Πηγή και έγινε τέρας, ο Desmond δεν έπαθε τίποτα;

Γιατί ακόμα και το τελευταίο επεισόδιο να δημιουργεί ερωτήματα; Ποιου ήταν ο σκελετός στη πηγή του νησιού;

~~

Να ξεκαθαρίσω πως θεωρώ το αίνιγμα υπέροχο, μέχρι ενός σημείου βέβαια. Σίγουρα κάποια πράγματα από τα παραπάνω ή και άλλα, δε χρειάζονται απαραίτητα μία εξήγηση.
Όταν όμως σε μία πλοκή συμβαίνουν πάρα πολλά ανεξήγητα πράγματα, τα οποία απροκάλυπτα συντηρούν μετά βίας ένα τραβηγμένο από τα μαλλιά σενάριο, αρχίζει να χάνεται η συνοχή και καταλαβαίνουμε πως έχουμε να κάνουμε με μία επιφανειακή γραφή η οποία, αν μη τι άλλο, υποτιμά τη νοημοσύνη μας.

Και προσθέτω τα δικά μου:

-- Γιατί ο Ντέσμοντ έχασε τα ρούχα του μετά το implosion της καταπακτής; ΓΙΑΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ;

-- Γιατί ο Ααρών προσμετρήθηκε στους Oceanic 6, αφού δεν ήταν απαραίτητος για να επιστρέψουν στο Νησί (όσο κι αν η Ελοϊζ σκιζόταν ότι έπρεπε ΟΛΟΙ να γυρίσουν, αλλιώς θα γινόταν μεγάλο κακό);

-- Πώς ΑΚΡΙΒΩΣ ο Τζέικομπ προστάτευε το Νησί; Τι έκανε ΑΚΡΙΒΩΣ, ποιες πράξεις/μαγικά/ξόρκια/whatever κρατούσαν το Νησί ασφαλές; Ασφαλές από ποιον; Αφού ο ΜΙΒ δεν μπορούσε να φύγει και όσοι έφταναν στο Νησί, έφταναν επειδή αυτός τους προσκαλούσε.

-- Συνέχεια του παραπάνω ερωτήματος: Γιατί ο Τζέικομπ επέτρεψε στην Ντάρμα να έρθει στο Νησί και να σκάψει τόσο, ώστε να βρει τη φλέβα της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας; Πώς αυτό μπορεί να θεωρηθεί "προστασία" του Νησιού;

-- Συνέχεια του παραπάνω ερωτήματος: Γιατί ο Ρίτσαρντ, προφανώς μετά από παρότρυνση του Τζέικομπ, συμμάχησε με τον Μπεν ώστε να σκοτώσει όλη την Ντάρμα; Αυτό σημαίνει ότι ο Τζέικομπ εμμέσως σκότωσε ένα σωρό αθώους ανθρώπους, που ουσιαστικά ο ίδιος είχε επιτρέψει να φτάσουν ως εκεί;

-- Γιατί η Ναόμι μιλούσε ένα σωρό γλώσσες αντί για αγγλικά όταν τη βρήκαν οι Χαμένοι και γιατί κουβαλούσε πάνω της τη φωτογραφία της Πένι και του Ντέσμοντ, αφού η αποστολή της δεν είχε την παραμικρή σχέση με αυτούς; (Μη μου πείτε ότι ήταν red herring, δε θα είμαι ευγενική.)

-- Οι Αριθμοί. ΟΚ, ήταν το σειριακό νούμερο σε κάτι λαμαρίνες της Ντάρμα, όταν έφτιαχναν την Καταπακτή. ΟΚ, και μετά;;;; Πώς ΑΚΡΙΒΩΣ δημιουργήθηκε το σύστημα με το κομπιούτερ; Τι ΑΚΡΙΒΩΣ συνέβαινε όταν οι Αριθμοί γράφονταν στον υπολογιστή και πατιόταν το κουμπί "Execute"; Πώς ΑΚΡΙΒΩΣ αυτή η κίνηση κρατούσε εγκλωβισμένη την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια;

-- Συνέχεια του παραπάνω ερωτήματος: Αν λάβουμε σοβαρά υπόψη την ατάκα "Ο Τζέικομπ γουστάρει Αριθμούς" ("Oh brother", που θα 'λεγε και η Σκάλι... ή και "Sure. Fine. Whatever". Κι αυτό μια χαρά κολλάει), φαντάζομαι ότι πρέπει να καταλάβουμε ότι η όλη ιδέα του συστήματος με τον υπολογιστή και την αντίστροφη μέτρηση ήταν του Τζέικομπ. Άρα, πώς την πραγματοποίησε η Ντάρμα; Πώς τη σκέφτηκε; Είδαν τον Τζέικομπ στον ύπνο τους και τους έδωσε οδηγίες;

-- Flash-sideways: αφού αυτή η "πραγματικότητα" είχε "κατασκευαστεί" από τις "ψυχές" των Lost ώστε να μπορούν να βρεθούν όλοι μαζί ξανά πριν προχωρήσουν στη μεταθανάτια κατάσταση, γιατί οι περισσότεροι εξακολουθούσαν και σ' αυτό το επίπεδο "ύπαρξης" να είναι δυστυχισμένοι; Κάτω από ποιους κανόνες κατασκευάστηκε αυτή η "πραγματικότητα"; Ποια ήταν η εσωτερική της λογική;

Θα επανέλθω...

[HristinaB]

Λίγο πριν δω το φινάλε της σειράς, σκεφτόμουν πόσο δύσκολο θα ήταν να εξηγήσω τι ακριβώς συνέβαινε σε κάποιον που δεν την είχε δει ποτέ. Έτυχε, λοιπόν, ο σύζυγος να μου ζητήσει να του την περιγράψω, ακόμα και με spoiler, γιατί δεν σκοπεύει να επενδύσει (χάσει; ) τον χρόνο του σ' αυτήν. Ακριβώς όπως ήταν αναμενόμενο, έκανε αρκετές από τις βασικές ερωτήσεις που παρέθεσα πιο πάνω και άλλες τόσες φορές η απάντησή μου ήταν "Δεν έχω ιδέα", "Δεν το έχουν εξηγήσει", "Δεν ξέρω να σου πω".

Θα μου πείτε, είναι απαραίτητα κακό να μη σου δίνει μια σειρά όλες τις απαντήσεις στο πιάτο;

Και θα σας απαντήσω: φυσικά και όχι. Αλλά εξαρτάται από τη σειρά. Στα X-Files, ας πούμε, οι περισσότερες υποθέσεις δεν έδιναν καμιά απάντηση ως προς το γιατί συνέβαινε κάτι και σε πολλές περιπτώσεις το τέλος έμενε ανοιχτό, στην κρίση των θεατών. Αυτό, όμως, ήταν ηθελημένο. Αυτό ήταν το στυλ της σειράς. Και γι' αυτό τη βλέπεις και πωρώνεσαι κι ευχαριστείς το σύμπαν που τα κανόνισε έτσι, ώστε να υπάρξουν τα XF.

Με το Lost, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Τα ανεξήγητα και τα μυστήρια των τριών πρώτων σεζόν ήταν ευπρόσδεκτα και διανοητικά γαργαλιστικά. Γούσταρες να αναρωτιέσαι, βρε παιδί μου. Κι επειδή είχες να κάνεις με μια ιστορία συνεχή και όχι με stand alone επεισόδια (για το δικό μας καλό, ξεχνάμε ΟΛΑ τα stand alone επεισόδια του Lost, τύπου Expose και τα τατουάζ του Τζακ), περίμενες ότι όλο αυτό κάπου θα καταλήξει, θα μπουν τα κομμάτια του παζλ στη θέση τους και θα σου φύγει το σαγόνι.

Φευ, όχι. Το παζλ απλώς μεγάλωνε και μεγάλωνε και κάποια από τα παλιά κομματάκια του χάνονταν κάτω από τον καναπέ (και δε θα τα ξαναβρείς ποτέ), ενώ κάποια από τα καινούρια του δε βρήκαν ποτέ το ταίρι τους. Και στο τέλος έμεινε μια εικόνα ανολοκλήρωτη, με κενά εδώ κι εκεί που πάντα θα σε τσιγκλάνε, σαν άλμπουμ με συλλεκτικά αυτοκόλλητα που δεν κατάφερες να γεμίσεις. Ή, για να το θέσω πιο ποιητικά, σαν προσχέδιο έργου κάποιου grand master, που δεν έγινε ποτέ τελειωμένος πίνακας.

Τελική ετυμηγορία:

Θα πρότεινα το Lost σε κάποιον που δεν το έχει δει; Ναι, για να δει αυτό που η σειρά θα μπορούσε να είχε γίνει.
Θα το έκανα με ενθουσιασμό; Όχι.
Θα του έλεγα να κρατήσει μικρό καλάθι για το τέλος; Σίγουρα όχι, για να μην τον προϊδεάσω και χάσει την απόλαυση των τριών πρώτων σεζόν (για το φινάλε του τρίτου κύκλου είχα γράψει ότι "Θα τολμήσω να πω ότι είναι μεγάλη τηλεόραση") και του "The Constant".
Μου έλειψε καθόλου η σειρά από τότε που είδα το φινάλε της; Όχι.

7/10, για τη φαντασία, τις τρεις πρώτες σεζόν, τον Σαϊντ (όπως τον έχω εγώ στο κεφάλι μου και όχι με τις βλακείες της πέμπτης σεζόν), τον Ντέσμοντ μέχρι το "The Constant" και επειδή με έκανε στην αρχή να πιστέψω ότι ήταν πολύ καλύτερη από αυτό που αποδείχτηκε τελικά.

ΥΓ1. Σαϊντ, σ' αγαπώ.
ΥΓ2. Επειδή τα αναπάντητα ερωτήματα - σεναριακές τρύπες δεν έχουν σταματημό: όταν ο Μπεν ρώτησε στον Σαϊντ στο "The Economist" "Need I remind you what they did the last time you thought with your heart instead of your gun?", ο Σαϊντ απάντησε "You used that to recruit me into killing for you". Σε τι αναφέρεται; Στον θάνατο της Νάντια; Πού ακριβώς έπρεπε να χρησιμοποιήσει το όπλο του ο Σαϊντ σ' αυτή την περίπτωση και δεν το έκανε;;;

Moving on.