Η φάση που σπρώχνει το βαρέλι ο Walt μου θύμισε την πρώτη season (που έκλεψαν τη μεθυλαμίνη με τον Jesse), αλλά βλέποντας ξανά εκείνη τη σκηνή, ο Jesse κι o Walt κουβαλάν το βαρέλι (σαν άπειροι καραγκιόζηδες ) -δεν το σπρώχνουν.
Αλλά υπάρχει και πιο εμφανές callback σε αυτό το επεισοδίο. Ο Walt προσπερνάει το παντελόνι του που είχε ξεφύγει από το RV στο πρώτο επεισόδιο.
Να το βλέπω ξανα και να πορώνομαι χειρότερα!!!
Ρε Gilligan μας κάνεις πλάκα!!
Ρε παλιοτόμαρο,ρε ψυχάκια σαδιστή ακόμα και το παντελόνι απο το πρώτο επεισόδιο χρησιμοποίησες....
Υ.Γ Χτές στις 3.25 ξεκίνησε το παιχνίδι του American Football: Seattle Seahawks-San Fransisco 49ers....
Πρόκειται για 2 καταπληκτικές ομάδες..Απο τα φαβορί για να πάνε στο Super Bowl...
Ομάδες με νεανικό roster που αναμένεται να πρωταγωνιστούν όλη την επόμενη δεκαετία και να δημιουργήσουν ενα σπουδαίο rivalry..
Ενώ το σκόρ ήταν 0-0 λίγο πριν το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου,στις 4 παρά 5 περίπου πέφτει το ρεύμα στα φώτα του γηπέδου και το μάτς διακόπτηκε...
Οι ομάδες αποσύρθηκαν στα αποδυτήρια και το πρόβλημα λύθηκε λίγο μετά τις 5(δηλαδή οι ηλεκτρολόγοι των ΗΠΑ έκαναν πάνω απο μια ώρα να φτιάξουν την βλάβη,κάτι ανήκουστο προφανώς)..
Το αστικό κουτσομπολιό λέει ότι οι παίχτες ήταν συννενοημένοι μεταξύ τους και με τους διαιτητές(εφόσον το σκόρ παρέμενε 0-0) να καθυστερήσουν τον αγώνα για να πάνε να δούνε όλοι μαζί το επεισόδιο του Breaking Bad στα αποδυτήρια...
Παλιοτόμαρο Gilligan εκεί μας έφτασες...
Ακούς!!Ακούω να λές...
Το μεγαλειο αυτου του επισοδειου ειναι η αναδειξη της σχιζοφρενειας του Γουολτ στο μεγιστο βαθμο.
Εκλιπαρει για τη ζωη του Χανκ αλλα δινει στεγνα στους μαφιοζους το Τζεσι και μαλιστα με το πιο βιτριολικο τροπο.....
Επισης αυτα για οποια αγωνιζοταν παντα τα χαριζει στους μαφιοζους πετωντας λευκη πετσετα.
Και τελος ενω ερχεται σε οριστικη ρηξη με τη Σκαιλερ και αρπαζει το μωρο τους σαν κοινος εγκληματιας στο τελος το αφηνει πισω και φευγει για το .....πουθενα.....
Τα σεβη μου κυριε Κιλλιγκαν .Τα δικαιουστε και με το παραπανω!
Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση για την δημοσκόπηση για τα επόμενα επεισόδια καλό θα ήταν να υπάρχει και η επιλογή
"πιο άριστο από τα προηγούμενα" (ξέρω υπάρχει πλεονασμός)
γιατί άριστο για παράδειγμα το Confessions αλλά το σημερινό ήταν 46'59" με το στόμα ανοιχτό και έχουμε ακόμα δυο και κάτι μου λέει πως τα καλύτερα έρχονται
Το μεγαλειο αυτου του επισοδειου ειναι η αναδειξη της σχιζοφρενειας του Γουολτ στο μεγιστο βαθμο.
Εκλιπαρει για τη ζωη του Χανκ αλλα δινει στεγνα στους μαφιοζους το Τζεσι και μαλιστα με το πιο βιτριολικο τροπο.....
Επισης αυτα για οποια αγωνιζοταν παντα τα χαριζει στους μαφιοοζους πετωντας λευκη πετσετα.
Και τελος ενω ερχεται σε οριστικη ρηξη με τη Σκαιλερ και αρπαζει το μωρο τουςς σαν κοινος εγκληματιας στο τελος το αφηνει πισω και φευγει για το .....πουθενα.....
Τα σεβη μου κυριε Κιλλιγκαν .Τα δικαιουστε και με το παραπανω!
Πλέον για τον Walter o Jesse είναι προδότης και εν μέρει φταίχτης για τον θάνατο του Hank. Οπότε θέλει εκδίκηση. Για λίγα δευτερόλεπτα όμως τον κοιτάζει με απίστευτο πόνο που για 'μένα σημαίνει ότι δεν ήθελε να τελειώσει έτσι η σχέση τους.
Όσο για το μωρό ήταν η απέλπιδα προσπάθεια για να συνεχίσει να πιστεύει ότι υπάρχει οικογένεια. Ότι όσα έκανε δεν ήταν εις μάτην. Ότι μπορούν να τα αφήσουν όλα πίσω τους και να συνεχίσουν την ζωή τους. Το έχει ξαναπεί, ο μεγαλύτερος φόβος του, ο χειρότερος εφιάλτης του είναι ότι όλα όσα έκανε δεν οδήγησαν πουθενά. Και αυτός ο φόβος επαληθεύτηκε με τον χειρότερο τρόπο. Όσον αφορά γιατί άφησε το μωρό, οκ, είναι φανερό. Κατάλαβε ότι δε μπορεί να του προσφέρει όσα χρειάζεται, όχι ενώ είναι κυνηγημένος.
Όλο αυτό δε θα το έλεγα σχιζοφρένεια αλλά πάλη με τον εαυτό του για να δώσει νόημα σε όλα τα εγκλήματα που έκανε.
Τα έκανε για την οικογένεια(Skyler, Flin, Hank, Jesse) ο Jesse τον πρόδωσε οπότε πρέπει να πεθάνει. Ο Hank όμως ήταν κάτι σαν ασφάλεια. Και να πήγαινε φυλακή ο ίδιος, ο Hank θα φρόντιζε την οικογένειά του.
Πλέον είναι μόνοι τους. Εξ ου και το τηλεφώνημα που απαλλάσσει πλήρως την Skyler κυρίως στα μάτια του γιου τους.
Όσο για το μωρό ήταν η απέλπιδα προσπάθεια για να συνεχίσει να πιστεύει ότι υπάρχει οικογένεια. Ότι όσο έκανε δεν ήταν εις μάτην. Ότι μπορούν να τα αφήσουν όλα πίσω τους και να συνεχίσουν την ζωή τους. Το έχει ξαναπεί, ο μεγαλύτερος φόβος του, ο χειρότερος εφιάλτης του είναι ότι όλα όσα έκανε δεν οδήγησαν πουθενά. Και αυτός ο φόβος επαληθεύτηκε με τον χειρότερο τρόπο.
Άλλη μια αγαπημένη* και ίσως η πλέον φαινομενικά "random" σκηνή στο επεισόδιο. Αγαπημένη πρώτον γιατί ο Walt είναι μέσα στα νεύρα (μόλις του επιτέθηκε η Skyler, του είπε "ως εδώ, τέρμα" και ο γιος του τον κατήγγειλε) και κάνει την απεγνωσμένη και απερίσκεπτη κίνηση να πάρει τη Holly και να φύγει. Θέλει να πληγώσει τη Skyler και θέλει να μείνει με την μόνη οικογένεια που δεν τον απέρριψε. Και μετά, γιατί είναι το callback στο Fly, που ο Walt θυμάται τη στιγμή με την Holly, ως την πιο τέλεια στιγμή μετά από την οποία μπορούσε να πεθάνει και τίποτα δεν θα πήγαινε στραβά. Η Holly είναι ο σύνδεσμός του με εκείνη την τέλεια στιγμή.
*. Μαζί με το "I watched Jane die", που επίσης μπορεί να θεωρηθεί μη απαραίτητο, αλλά α) έδωσε closure σε αυτό το νήμα πλοκής, έγινε με τον μόνο τρόπο που θα μπορούσε να γίνει, αποτελεί σύνδεση με το Fly και τις τύψεις που έπρεπε να ξεπεράσει ο Walt, και β) δείχνει ότι ο Walt θεωρεί τον Jesse rat και υπεύθυνο για την τύχη του Hank. Θέλει να τον κάνει να νιώσει άθλια.
Αρνούμαι!
Θέλω Rebenικών διαστάσεων post στο episode review!
Υ.Σ Μην νομίζεις και εγώ απλά έγραψα ότι θέλω τη μαμά μου
Ξέρεις πόση ώρα μου πήρε για να γράψω αυτές τις δυο σειρές; Συνήθως σχολιάζω τα επεισόδια αμέσως μετά τη θέαση. Είναι κάτι φορές όμως που παίρνεις τόσα πολλά - μα τόσα πολλά - από μια σειρά που το να συμμαζέψεις τα συναισθήματά σου, να οργανώσεις τη σκέψη σου και να καταφέρεις να τα χωρέσεις όλα σε ένα κείμενο... μοιάζει με μικρό άθλο.
Η τηλεόραση δεν θα έπρεπε να είναι τόσο καλή. Και δεν είναι... όπως όλοι οι κανόνες όμως έχουν και την εξαίρεση που τους επιβεβαιώνει, έτσι και στην τηλεόραση εμφανίζονται μια στο τόσο οι σπάνιες εξαιρέσεις. Αυτές που σου θυμίζουν γιατί παρακολουθείς σειρές και τι ψάχνεις να βρεις ως θεατής μέσα σε αυτές. Εκείνες που μοιάζουν με τα διαμάντια που λάμπουν μες τη λάσπη, που σε αποζημιώνουν για τη σαβούρα, τη μετριότητα, το απλά καλό... ή ακόμη και το καλύτερο που δεν κατάφερε να σε κερδίσει πλήρως.
Αυτό είναι το BrBa για εμένα, μια σπάνια και λαμπρή εξαίρεση. Για την ώρα δεν θέλω να το σχολιάσω... θέλω να το χωνέψω και να το απολαύσω...
EDIT
Δηλαδή συγγνώμη... πως να περιγράψεις και τι να σχολιάσεις για την σκηνή που παίρνει ο Walter τηλέφωνο στο σπίτι; Ή για τη σκηνή που περιποιείται το μωράκι του και την έκφρασή του όταν εκείνο ζητάει τη μαμά του; Μιλάμε για σ-υ-γ-κ-λ-ο-ν-ι-σ-τ-ι-κ-έ-ς ερμηνείες, για σκηνοθεσία, σενάριο και γραφή που τσακίζει κόκαλα!
Τίποτα... παίρνεις το επεισόδιο και πας του χρόνου στα βραβεία και σαρώνεις τα πάντα. Τα πάντα όμως! Το ξαναλέω... η τηλεόραση δεν θα έπρεπε να είναι τόσο καλή... χαλάει την πιάτσα...