Καλό το δέκατο αλλά όχι κάτι το εξαιρετικό. Γινονται οι προεργασίες για την τελική ευθεία. Το κακό ειναι οτι συνέβη αυτό που φοβομουν, εδραιωνεται η θέση της Τζεμα.
Αργος και βασανιστικός θάνατος για τους Aemond, Criston, Aegon, Larys.
''Mommy moved away… or Mommy passed away. Your call.''
Σιχαμένη και τρισάθλια απειλή από την απαράδεκτη Gemma όπου η Tara, έχοντας το όπλο στην κατοχή της (το είχε και η Gemma στην τσάντα της) και σε συνάρτηση με το εξαιρετικό υποχθόνιο development που μας είχε σε αρκετά ερωτηματικά και σε αυτό το επεισόδιο βγήκαν στην φόρα, περίμενα είτε φυσική επίθεση είτε ακόμη ακόμη να την πυροβολήσει. Βέβαια μιλάμε για το SoA όπου ο Clay ζει ακόμη και ποτέ δεν φεύγει από την εξίσωση βασικός χαρακτήρας (δεν λογίζω τον Opie βασικό γιατί όπως καταλαβαίνω ούτε η παραγωγή τον λόγιζε).
Από την μία θεωρώ πως η σειρά θέλει να μας υποδεικνύει συνεχώς πως ο Jax είναι ο σωτήρας/ήρωας του Charming, της λέσχης, της οικογένειας. Ο τρόπος με τον οποίο γράφεται ο χαρακτήρας του, ακόμη και σε πολύ απλές συνομιλίες με τους Ιρλανδούς και τους Κινέζους δείχνει έναν άνθρωπο που έχει τις αποχρώσεις του ήρωα και μπορεί να κλείσει την σειρά με αυτόν τον τρόπο. Από την άλλη, είναι πολύ αισιόδοξο να δώσει την κάρτα ελευθέρας στην Tara ώστε να φύγει με τα παιδιά και κάτι διαφορετικό από αυτό θα δώσει άλλη διάσταση στον χαρακτήρα του. Περισσότερο περίπλοκη και μάλλον, με το στήριγμα της Gemma (), καθώς δεν έχει ''ζυμωθεί'' κάτι περισσότερο στον χαρακτήρα του Jax πέραν του παραλληλισμού με τις ιδέες του πατέρα του.
Κατώτερο των προσδοκιών το επεισόδο αλλά καλό παρόλα ταύτα με δύο ικανοποιητικές σκηνές της Tara και συνάμα της Maggie Siff. Η έκτη σεζόν είναι καλή, τα γνωστά προβλήματα της σειράς είναι όλο και λιγότερο αισθητά, αλλά ομολογώ πως θα χρειαστεί κάτι πολύ καλό για να αποζημιωθεί (και εμείς μαζί) αυτό το οποίο έχει ωριμάσει σε αυτά τα επεισόδια.
Και ελπίζω ο Sutter να το κάνει επιτυχώς επιτέλους.
Καλό το επεισόδιο. Ψήφισα "πολύ καλό" ......εχμμμμμ...... γιατί .....μου άρεσε πολύ η τάρα
Πραγματικά, όμως, όταν της μίλησε έτσι η τζέμα, όταν "έσπασε" στο ιατρείο της και στο τέλος, με την εισαγγελέα... τη λυπήθηκα. Δεν τη λυπήθηκα μόνο, όταν πήγε στη γουέντυ, δλδ και τί περίμενε;;; Πρώην τοξικομανής, αδύναμος χαρακτήρας, της ζήτησε να υπερβεί τις δυνάμεις της, όταν την έμπλεξε σε αυτή την ιστορία. Θα έπρεπε να το φανταστεί ή τέλος πάντων, να μην ζητάει και τα ρέστα. Λυπάμαι πολύ που τη βλέπω να χάνεται, την Τάρα. Ο Τζαξ πολύ αξιοπρεπής απέναντί της.
Η Τζέμα...... Θεε μου...... Μα ΘΕΕ ΜΟΥ επιτέλους. Υπάρχουν τέτοιες μανάδες και εκτός Ελλάδας;;; Δεν την αντέχω καθόλου. Ο Τζαξ, έλεος ..... my mom, my mom, my mom......
Κατά τα λοιπά, έως και βαρετό το επεισόδιο. Άντε να ξεμπερδεύουμε με τον γκέιλαν.
Τελευταία επεξεργασία από τον/την ATHENA1971; 16 Νοεμβρίου 2013 στις 00:54
Ναιιιι Τάρα!! Η Siff δίνει ρεσιτάλ, και τα ξεσπάσματά της είναι τρομερά. Το ευχαριστήθηκα όταν έπεσε πάνω στη μηχανή του juice, επιτέλους κάποιος να θυμίσει στους sons ότι δεν μπορούν να κάνουν ό,τι τους γουστάρει. Ο Τζαξ είναι σε πολύ δύσκολη θέση και στο θέμα της λέσχης και στην προσωπική του ζώη και προσπαθεί να κρατήσει ισορροπίες αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να χώνεται πιο βαθειά στο βούρκο. Ακόμα πάντως θέλω happy end για Τάρα/Τζαξ.
Τζέμα: διχασμένη προσωπικότητα. Τη μια τέρας που απειλεί να σε λιώσει, να σε καταστρέψει, να σε βάλει στον τάφο, την επόμενη στιγμή μητέρα τερέζα και να σου τα sweetheart και να σε πάμε για rehab κτλ. Αποφάσισε Τζέμα...
Το επεισόδιο μου άρεσε κυρίως για τις συναισθηματικές καταιγίδες της Τάρα και κατ'επέκταση του μαμάκια Τζαξ.
Γέλασα στην σκήνη του Happy να τρώει άνετος και μέσα στην τρελή χαρά κινέζικο και να τους έχει σπάσει τα νεύρα
το εξαιρετικό υποχθόνιο development που μας είχε σε αρκετά ερωτηματικά και σε αυτό το επεισόδιο βγήκαν στην φόρα
Πραγματικά ένα από τα λίγα καλά πράγματα που έχει κάνει ο Sutter τα τελευταία δύο χρόνια. Τον παραδέχομαι σε αυτό. Γιατί από τη μία δεν απορώ γι' αυτά που κάνει η Τάρα πλέον ενώ από την άλλη βλέπω παλιές σκηνές της και είναι ένας εντελώς διαφορετικός χαρακτήρας τώρα. Πέρυσι αν θυμάστε συμπεριφερόταν σαν τρελή σε κάποιες σκηνές και νομίζω ότι το γυαλί ράγισε όταν χτύπησε το χέρι της.
Βέβαια τα πράγματα που κάνει φέτος η Τάρα είναι τραγικά, και όσο και να τα ρίχνει στους άλλους, εκείνη ήταν αυτή που δεν έφυγε όταν είχε την ευκαιρία. ΟΜΩΣ δεν υπάρχει τίποτα πιο υποκριτικό από το να βλέπεις Τζάξ, Τζέμμα και τους υπόλοιπους να της γυρνάνε έτσι την πλάτη, λες και είναι άγια πνεύματα. Πάντα δίπλα τους ήταν, έχει κάνει πράγματα για το club που μόνο ένα μέλος θα έκανε και έχει περάσει ίσως και τα χειρότερα.
Στην σκηνή Τάρα/Τζέμμα, η Τάρα είχε μία νευρικότητα στο πρόσωπο που λες ότι θα βγάλει το όπλο και θα της ρίξει. Ενώ στην τελευταία σκηνή, απελπιστικά κατεστραμμένη, λες θα τα τινάξει η ίδια. Αν και δεν θέλω, όλα εκεί οδηγούν. Γιατί αν ξαφνικά κάτι γίνει και συνέλθει από όλο αυτό, θα φαίνεται σαν άλλη μία χαζή δικαιολογία να μην φύγει κάποιος βασικός πρωταγωνιστής πάλι. Αν και θεωρώ ότι το τελευταίο της χαρτί, την αλήθεια για τον θάνατο του Τζόν Τέλερ, δεν το έχει παίξει ακόμα.
Η Τζέμμα λέει στην Τάρα ότι η προδοσία είναι ασυγχώρητη και μέσα στο ίδιο επεισόδιο σκάει χαμογελάκι στον Clay. Η τύπισσα απλά θέλει να έχει τον έλεγχο στα πάντα. Όταν υπήρχε στο προσκήνιο η Wendy την μισούσε, τώρα της πουλάει αγάπες για να διώξει την Τάρα. Όταν έσκαγε μπαφάκια πριν πάει βόλτα τα εγγόνια της, την ήθελε την δεύτερη ευκαιρία όμως. Τουλάχιστον αυτό που έκανε η Τάρα δεν έθεσε τα παιδιά σε κίνδυνο.
Από το επόμενο ελπίζω να ασχοληθούμε περισσότερο με την συμφωνία του Τζάξ με την εισαγγελέα και τους Κινέζους, και να δούμε τί θα παιχτεί με τους Ιρλανδούς. Επίσης φτάνει πια με τα πεντάλεπτα μουσικά μοντάζ που δείχνουν που είναι κάθε χαρακτήρας, είναι ξεπερασμένα πια.
Καταπληκτική η Maggie Siff και σε αυτό το επεισόδιο, γενικά είναι από τις αγαπημένες μου ηθοποιούς στην τηλεόραση και την θεωρώ υποτιμημένη.