χαοτικο, παραισθητικο, επικινδυνο, οπτικα τρομακτικα και με μια μουσικη υποκρουση που συχνα σε αφηνει να αναρωτιεσαι αν οντως αυτο που βλεπεις γινεται..το Hannibal αποφασισε να χρησιμοποιησει ενα μοτιβο που το εχουμε δει ξανα...αλλα με την διαφορα οτι εχει αυτη την αισθητική ανωτεροτητα που τα κανει ολα να μοιαζουν πρωτοτυπα...simply brilliant..!!
Για άλλη μια φορά η σειρά είναι εικαστικά υπέροχη. Πολλές όμορφα δοσμένες creepy σκηνές. Προσωπικά ξεχώρισα την παράλληλη σκηνή της εγχείρησης του Γουίλ και της προετοιμασίας για ταφή της Αμπιγκέιλ (που btw η αποκάλυψη ότι είναι νεκρή με ψάρωσε). Επίσης μου άρεσε η λύση του πώς φτιάχτηκε η "¨καρδιά".
Άντε να δούμε ποιός άλλος έζησε/πέθανε για να πάμε και παρακάτω με την ιστορία.
Για να διαβάζετε comics σε μορφή cbr ή cbz κατεβάστε το CDisplay απο εδώ
Ωραίο επεισόδιο, το μόνο που φοβάμαι είναι το οτι στην προσπάθεια τους να μας δείξουν πόσο κατεστραμμένος είναι ο Γουίλ, θα κινδυνεύσουμε να μπλέξουμε με μπούτια μας και θα αναρωτιόμαστε αν αυτά που βλέπουμε συμβαίνουν στη σειρά, στο κεφάλι του Γουίλ, υπάρχει όντως σειρά Χάνιμπαλ?
Καπου καποτε στην Φλωρεντια ο μικρος Χανιμπαλ ξεκιναγε την "καριερα" του, ενδιαφερων. Και ακομα πιο μικρος μαλλον σκοτωνε μικρα και ανυπερασπιστα κουταβακια
This is my design, ποσο πολυ μου αρεσει αυτη η φραση! Ο Γουιλ δεν θα μπορουσε να ειναι νεκρος, αυτο το ξεραμε. Οσον αφορα την Αμπιγκειλ μες την αφελεια μου το δεχτηκα οτι θα μπορουσε να ειναι και αυτη ζωντανη αλλα too good to be true.
Ο Χανιμπαλ στελνει δωρο μια καρδια φτιαγμενη μονο οπως αυτος ξερει. Τι γλυκο!
Κορυφαιο και τελειως ωμο το flashback με την διασωση του Γουιλ και το βαλσαμωμα της Αμπιγκειλ, ζωη και θανατος να εναλλασονται με μαεστρια.
Επιστροφή στη FUBR ατμόσφαιρα της πρώτης σεζόν, παραισθήσεις, σπλατεριά και διάλογοι με βαθιά (ή και καθόλου) νοήματα. Δεν ήξερα τι να κάνω με την επανεμφάνιση της Άμπιγκεϊλ, γιατί ήμουν απολύτως βέβαιη ότι ήταν νεκρή -- κι ευτυχώς, έτσι παρέμεινε.
Οι σκηνές με τη δημιουργία της "καρδιάς" από το ανθρώπινο πτώμα... Αν ήμουν ο γκόμενος του Bryan Fuller, δε θα ένιωθα και πολύ άνετα να κοιμάμαι στο ίδιο κρεβάτι/να ζω στο ίδιο σπίτι/να μοιράζομαι τον ίδιο πλανήτη μ' αυτόν. Ο άνθρωπος έχει ανησυχητικά αρρωστημένη φαντασία.
Maybe there's hope.
Be ashamed to die until you have won some victory for humanity.
Horace Mann
Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω. Nίκος Καζαντζάκης