@labKK
Επαναλαμβάνω οτι δεν γίνεται δουλειά έτσι, δηλ. να υποπτεύεσαι (χωρίς λόγο κιόλας διότι εμείς οι θεατές ξέρουμε, οι ήρωες όμως όχι) τον διπλανό σου στο γραφείο (στη CIA), ή τον πρώην συνεργάτη σου στα δύσκολα (Βαγδάτη).
Μια ιστορία όπου όλοι κοιτούν τον διπλανό τους με μισό μάτι, δεν έχει κανένα ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου, δεν δημιουργεί τους σύνθετους χαρακτήρες για τους οποίους είναι διάσημο το Χόμλαντ.
Ισως να με βοηθαει και το γεγονος οτι βλεπω τα επεισοδια μαζεμενα, αλλα παρατηρω οτι πολλοι παραπονιουνται για τρυπες στο σεναριο, ενω δεν εχουν βαλει τα πραγματα σε μια σειρα!
Μπορει να μην εντυπωσιαζει η υποθεση και το μυστηριο της σεζον, αλλα εγω απολαμβανω σε μεγαλο βαθμο τη σεζον. Δε βλεπω σε κανενα σημειο πτωση ποιοτητας. Τωρα που αποκαλυφθηκε και η ταυτοτητα της Αλισον περιμενω να δω πως θα χειριστουν το σεναριο απο εδω και περα.
Δικαιώματα Δημοσίευσης
Απάντηση με Παράθεση
