Υπόθεση: Ο Μώλντερ και η Σκάλι ερευνούν την περίεργη εξαφάνιση ενός πιλότου πειραματικών αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ την εμφάνισή του κάνει ένας μυστηριώδης πληροφοριοδότης, που μοιάζει να ξέρει πολλά μυστικά.
Trailer:
IMDB σελίδα:
http://www.imdb.com/title/tt0751099/?ref_=tt_ep_nx
Ακολουθώντας το πνεύμα του Πιλότου, το δεύτερο επεισόδιο της σειράς χώνεται ακόμα πιο βαθιά στη συνομωσία απόκρυψης εξωγήινης ζωής, προτείνοντας την αρκετά δημοφιλή θεωρία ότι τα ανακτηθέντα συντρίμμια από την πτώση του διαστημόπλοιου στο Ρόσγουελ το 1951 χρησιμοποιήθηκαν από το στρατό για την κατασκευή πειραματικών αεροσκαφών. Ταυτόχρονα, εξερευνά ακόμα περισσότερο την υπό διαμόρφωση συνεργασία του Μώλντερ με τη Σκάλι, που είναι ακόμα στα σπάργανα και έχει τις δυσκολίες της, και εισαγάγει ένα νέο χαρακτήρα, με εμφανές κύρος και γνώση του παρασκηνίου, βασικός ρόλος του οποίου δεν είναι απλώς η παράθεση πληροφοριών, αλλά η επιβεβαίωση και η ενδυνάμωση των πιστεύω του Μώλντερ, ώστε εκείνος να συνεχίσει, με ανανεωμένη πίστη, την αποστολή του στην εύρεση της αλήθειας. Βέβαια, αν είναι σώφρον εκ μέρους του Μώλντερ να εμπιστεύεται σχεδόν τυφλά έναν μυστηριώδη άγνωστο, μόνο και μόνο επειδή του λέει αυτά που θέλει ν' ακούσει, παραμένει να αποδειχθεί.
Στο μέτωπο της συνεργασίας Μώλντερ και Σκάλι, τα πράγματα έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο Μώλντερ, παρότι εξαναγκάστηκε ν' αποκτήσει συνεργάτη, είναι (τις περισσότερες φορές, τουλάχιστον) ιδιαίτερα ευχάριστος και χαλαρός με τη Σκάλι: παρατηρήστε, π.χ., με πόση ευκολία εισβάλλει στον προσωπικό της χώρο (χώνεται κανονικά μες στη μούρη της) και προθυμοποιείται να την κεράσει ένα ποτό στο μπαρ, πώς την τραβάει από το χέρι γεμάτος παιδικό ενθουσιασμό όταν θέλει να της δείξει τα φώτα στον ουρανό ή πώς την αγγίζει στην πλάτη ή τη μέση όταν την οδηγεί να περάσει πρώτη από μια πόρτα. Μου αρέσει, ακόμα, η υπομονή με την οποία της εξηγεί τις θεωρίες του ("ξέρω ότι δεν πιστεύεις, αλλά απλά άκουσέ με")... υπομονή που έχει, όμως, μάλλον μικρά όρια, αφού δε διστάζει όχι μόνο να την παρατήσει στην ψύχρα για να τρέχει μόνος του στη βάση στο πρώτο Mulder!ditch της σειράς, αλλά και να τη φλομώσει στο ψέμα προηγουμένως. Αλλά, βέβαια, αν ο Μώλντερ δεν ήταν τόσο πεισματάρης και ενίοτε παιδαριωδώς απερίσκεπτος και αυθόρμητος, δε θα χρειαζόταν να του βάλουν από δίπλα τη Σκάλι, για να του τραβάει καμιά φορά το χαλινάρι.
Η Σκάλι, τώρα, ακόμα προσπαθεί να βρει τις ισορροπίες της σ' αυτή τη συνεργασία και η συμπεριφορά της εναλλάσσεται από τυπική (στο μπαρ τον αποκαλεί "Agent Mulder"), σε φιλική (χαμογελάει με τ' αστεία του, τον πειράζει ["sucker!"]) και, τελικά, σε φουλ έξτρα προστατευτική (και με κερασάκι στην κορυφή), όταν τα βάζει, ολομόναχη, με ολόκληρη στρατιωτική βάση, προκειμένου να τον απελευθερώσει. Αυτό το τελευταίο γίνεται ακόμα πιο σημαντικό, αν αναλογιστούμε πόσο by the book είναι στη δουλειά της και πόσο ιδεολογικά αθώα ακόμα: η ιδέα μιας κυβέρνησης που στρέφεται εναντίον των πολιτών της είναι παράλογη για τη Σκάλι. Οι θεσμοί υπάρχουν για να προστατεύουν και να υπηρετούν το κοινό καλό και αν χρειαστεί να κρατήσουν και κάποια μυστικά προκειμένου να το πετύχουν, αυτό είναι "δικαίωμα και υποχρέωσή τους". Όταν, όμως, αυτά τα μυστικά θέτουν σε άμεσο κίνδυνο ανθρώπινες ζωές (ιδίως αν μιλάμε για το Μώλντερ, προφανώς
), η Σκάλι ξέρει να βάζει τις σωστές προτεραιότητες και, αφού εξουδετερώνει τον σχεδόν διπλάσιο σε ύψος ψευτοδημοσιογράφο (go girl!), τον απειλεί με το κλασικό "θα σου φέρω τα κανάλια". Εντάξει, προφανώς ο στρατός θα απελευθέρωνε το Μώλντερ ούτως ή άλλως και ο στρατιωτικός δεν είναι ότι προσπάθησε κιόλας να αμυνθεί απέναντί της, το θέμα είναι, όμως, ότι η Σκάλι είναι διατεθειμένη να πάει κόντρα σε διαταγές και ανωτέρους, αν θεωρήσει ότι αυτό είναι προς όφελος της δικαιοσύνης ("the government is not above the law"). Ως εκ τούτου, το απότομο ξέσπασμά της στο τέλος ("αρκετά πια, δεν ξέρουμε τίποτα και δεν πρόκειται να κάτσω να το ψάξω") δεν μπορεί παρά να ερμηνευθεί ως σεναριακή ευκολία, προκειμένου να διατηρήσει το ρόλο της ως σκεπτικίστριας. Δεν πειράζει, της το συγχωρώ, γιατί έχω την αίσθηση ότι το σποράκι της περιέργειας έχει φυτρώσει και σύντομα θα δώσει καρπούς.
Σημασία για την κεντρική μυθολογία:
Μεγάλη. Τα πειραματικά αεροσκάφη είναι το σημείο συμφωνίας του Μώλντερ και της Σκάλι, η
προέλευση της συγκεκριμένης τεχνολογίας είναι η βασική διαφωνία τους. Η άποψη της Σκάλι ότι πρόκειται για πειραματικά μεν, αλλά εντελώς ανθρώπινα κατασκευάσματα, δεν είναι παράλογη και θα μπορούσε κάλλιστα να ισχύει, χωρίς την ανάγκη προσθήκης εξωγήινων εξηγήσεων. Υπάρχουν, όμως, δύο "αλλά":
Πρώτον, η
ιατρική επέμβαση διαγραφής της μνήμης. Είναι κάτι που η Σκάλι το είδε να συμβαίνει στο Μώλντερ, παρότι ήταν απόλυτη ότι η αντίστοιχη τεχνογνωσία δεν υπάρχει. Φαντάζομαι ότι η σειρά θέλει να μας πει ότι και αυτή η γνώση είναι εξωγήινης προέλευσης, πράγμα που σημαίνει ότι
υπάρχει συνεργασία ανθρώπων-εξωγήινων εδώ και τώρα, στην εποχή μας. Τούτων δοθέντων, λοιπόν, είναι τουλάχιστον περίεργο που η Σκάλι δεν ξετινάζει το Μώλντερ στις εξετάσεις, για να ανακαλύψει ίχνη αυτής της επέμβασης, πιθανά φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν (βλέπουμε τους γιατρούς να του βάζουν οφθαλμικές σταγόνες... αν και ακόμα απορώ γιατί) ή επιπτώσεις που μπορεί να υπήρξαν στην εγκεφαλική του λειτουργία. Βέβαια, είναι ακόμα πιο περίεργο που ούτε ο Μώλντερ το ψάχνει περισσότερο, ενώ η δική μου απορία είναι γιατί του έσβησαν ΜΟΝΟ τη μνήμη του αεροσκάφους στη βάση και όχι ΟΛΑ όσα ήξερε μέχρι τότε. (Ίσως η απάντηση να είναι ότι μια ολική διαγραφή μνήμης δεν είναι ακόμα εφικτή ή ότι θα ήταν τόσο ακραία κίνηση, που μπορεί να προσέλκυε ακόμα περισσότερο την προσοχή του κοινού στα πειράματα του στρατού.)
Δεύτερον, ο
Deep Throat. Ναι, ακόμα δεν ξέρουμε τίποτα γι' αυτόν, αν είναι εχθρός ή φίλος ή ποιος είναι ο απώτερος στόχος του. Όμως, η εμφάνισή του έτσι κι αλλιώς σημαίνει ότι ο Μώλντερ βρίσκεται στο σωστό δρόμο: αν ο DΤ είναι σύμμαχος, τότε η αποστολή του μόλις έγινε λίγο πιο εύκολη. Αν είναι αντίπαλος, αυτό σημαίνει ότι ο Μώλντερ έφτασε πολύ κοντά σε κάτι σημαντικό και η πορεία του πρέπει να αναχαιτιστεί.
Σημειώσεις επί του continuity για όσους έχουν δει ολόκληρη τη σειρά:
Τρίβια από την παραγωγή:
- Τα ειδικά εφέ με τα φώτα που χορεύουν στον ουρανό χαρακτηρίστηκαν από τον Κάρτερ ως "τα χειρότερα που έχουμε κάνει", λόγω έλλειψης χρόνου και χρημάτων. Εμένα δε με χάλασαν, ενώ πολύ μου άρεσε και το μέικ απ εφέ των εξανθημάτων-εγκαυμάτων στο σώμα του Μπούνταχας, στο τέλος του cold open.
- Η σκηνή στην οποία η Σκάλι γράφει την αναφορά στον υπολογιστή, ενώ ταυτόχρονα ακούγεται το voice-over της, εισήχθη μετά από επιμονή της FΟΧ, η οποία ήθελε το επεισόδιο να κλείσει με μια σούμα του τι είχε συμβεί, ώστε οι θεατές να μη χάνουν εντελώς τον μπούσουλα. Η πρακτική χρησιμοποιήθηκε και σε μελλοντικά επεισόδια και φυσικά εγκαταλείφθηκε όσο η μυθολογία πύκνωνε, δηλαδή τότε ακριβώς που θα ήταν περισσότερο χρήσιμη. Ως αφηγηματικό εργαλείο, όμως, ήταν εξαρχής αρκετά παρωχημένο, οπότε δεν πειράζει που το έφαγε η μαρμάγκα. Άσε που έτσι θα ξεχωρίσουν οι άρρωστοι φαν από τους "το πέτυχα κάνοντας ζάπινγκ" θεατές.
- Το όνομα Ellens Air Force Base προέρχεται από το επώνυμο της κοπέλας του Κάρτερ στο κολέγιο, ενώ το επώνυμο Budahas από ένα φίλο του από το γυμνάσιο.
- Το Entertainment Weekly, στη λίστα του "The 100 Greatest Television Moments of the 1990s", έχει την εμφάνιση του Deep Throat στο νούμερο 37.
- Στην πρώτη του προβολή, το επεισόδιο παρακολούθησαν 11,1 εκατομμύρια θεατές.
Σκόρπια σχόλια:
- Ας μιλήσουμε για μόδα: σχεδόν ολοκληρωτικό make-over για τα μαλλιά της Σκάλι σε σχέση με τον Πιλότο. Αν και παραμένουν καστανά, κόβονται κοντύτερα και αποκτούν το γνωστό και κλασικό bob hairstyle, που, με μια μικρή διακοπή στη δεύτερη σεζόν, θα διατηρηθεί σχεδόν μέχρι και τον όγδοο κύκλο (η ένατη σεζόν μας τα χάλασε, από κει και πέρα τα μαλλιά ξαναμακραίνουν και, δυστυχώς, αλλάζουν και χρώμα). Το τμήμα της γκαρνταρόμπας προσπαθεί να της προσδώσει σοβαρότητα και κύρος βάζοντάς τη να φοράει γυαλιά, προφανώς μυωπίας, χωρίς κανένα απολύτως λόγο, κι ένα σούπερ βαρετό καφέ ταγιέρ, με μια καρφίτσα-λουλούδι και τα σκουλαρίκια πέρλες της. Όταν αργότερα θα μπλεχτεί για τα καλά στα πλοκάμια της συνομωσίας, η Σκάλι θα συνειδητοποιήσει ότι η αναζήτηση της αλήθειας δε χρειάζεται περιττά στολίδια, εξού και το μοναδικό αξεσουάρ που θα έχει επάνω της θα είναι ο σταυρός της. Ο Μώλντερ, από την άλλη, δυστυχώς φοράει πάλι ριγέ πουκάμισο, αλλά τελοσπάντων τον συγχωρώ, επειδή είναι ιδρωμένος και σέξι στο τέλος.
- Inside jokes: το άρθρο στη μικροφίσα που διαβάζει η Σκάλι φέρει την υπογραφή "C. Carter". Τα γενέθλια του Μπούνταχας είναι 11/21/1948 (21 Νοεμβρίου είναι τα γενέθλια της συζύγου του Κάρτερ). H Σκάλι αναφέρει ότι το αρχείο της υπόθεσης έχει αριθμό DF101364 (13 Οκτωβρίου είναι τα γενέθλια του Κάρτερ και του Μώλντερ, ενώ 1013 είναι το όνομα της εταιρείας παραγωγής του Κάρτερ).
- It's the '90s, folks!: Τηλεφωνικοί κατάλογοι, χειροκίνητες μικροφίσες, φωτογραφικές μηχανές με φιλμ, σταθερά τηλέφωνα με ροδέλα και το πρώτο κινητό του Μώλντερ, μια παντόφλα να, με κεραία στο μέγεθος οβελίσκου της Αιγύπτου (θα ήθελα πραγματικά να ξέρω πόσο χρεώθηκαν τα 45' αναμονή στο κινητό του).
- Τα X-Files μας μορφώνουν: στερεοτυπία. Πρόκειται για ρυθμικές, επαναλαμβανόμενες ή τελετουργικές κινήσεις, όπως το σταύρωμα και το ξεσταύρωμα των ποδιών, η κίνηση του κορμού μπρος-πίσω ή το βήμα σημειωτόν, που παρατηρούνται σε πολλές νευροψυχιατρικές διαταραχές, όπως στον αυτισμό ή τη σχιζοφρένεια.
- Απόλαυση ο Σεθ Γκριν στο ρόλο του μαστουρωμένου εφήβου, πολύ χαίρομαι που είναι μέρος του σύμπαντος της σειράς, είναι συμπαθέστατος.
- Πρώτη φορά που τους βλέπουμε να τρώνε, μπέργκερ με πατάτες και αναψυκτικό (στις πρώτες σεζόν του δίνουν και καταλαβαίνει στο junk food, μετά αρχίζει η Σκάλι με τα γιαούρτια και τις γύρες και τα non fat tofutti dreamsicles), στο στέκι "The Flying Saucer" (επειδή, πού αλλού). Βέβαια, για να είμαι απολύτως σωστή, δεν τρώνε ακριβώς, απλώς έχουν τα πιάτα τους μπροστά και ο Μώλντερ προσθέτει κέτσαπ. Αλλά για τη μελλοντική λίστα που θα κάνουμε (domino83...) νομίζω ότι μετράει.
- Μιας και μιλάμε για φαγητό, πρέπει να καταγραφεί η πρώτη και μοναδική φορά που βλέπουμε το Μώλντερ να μαγειρεύει (και να γλείφει το δάχτυλό του)! Δυστυχώς, δε βλέπουμε τι έχει μέσα στο κατσαρολάκι, αλλά τώρα μπορούμε να απαντήσουμε στο βασανιστικό ερώτημα της δέκατης σεζόν "τι έτρωγε τόσα χρόνια μετά το IWTB ο Μώλντερ". Κρυφό το ταλέντο, βέβαια, που προφανώς ούτε η Σκάλι γνώριζε, όπως φαίνεται και από το Επίσης, προφανώς πρόκειται για ένα ταλέντο που δεν εξασκεί συχνά, αν κρίνουμε από τα περιεχόμενα του ψυγείου του στο "Chinga".
- Η Σκάλι και ο ύπνος έχουν σχέση πάθους: όπως θα δούμε πολλές φορές και στη συνέχεια, ενώ ο Μώλντερ μοιάζει να μη χρειάζεται να κοιμάται σχεδόν καθόλου, η Σκάλι δεν έχει πρόβλημα ούτε με ώρες, ούτε με μέρη. Είναι, βέβαια, περίεργο να την έχει πάρει ο ύπνος από τις 9 το βράδυ μες στο αυτοκίνητο, αλλά, με δεδομένο ότι όλο το υπόλοιπο επεισόδιο θα το πάρουν σερί, χωρίς καθόλου ξεκούραση, ήταν τελικά μια πολύ σοφή απόφαση.
- Η "Γκέιλ" στην οποία τηλεφωνεί η Σκάλι για να πάρει πληροφορίες για μια πινακίδα αυτοκινήτου ακούγεται για πρώτη και μοναδική φορά στη σειρά. Σε κανά-δυο επεισόδια, ο άνθρωπός τους στο FBI για τις χαμαλοδουλειές θα γίνει ο περίφημος "Ντάνι".
- Όταν ο Μώλντερ και η Σκάλι βλέπουν μαζί τα φώτα στον ουρανό, η ώρα είναι 21:13. Στην επόμενη σκηνή, είναι στο diner με το άτακτο ζευγαράκι και η ώρα είναι 05:02 τα ξημερώματα. Καλά, τι έκαναν τόσες ώρες;;
- Όταν κλείνετε το τηλέφωνο σε κάποιον χωρίς να χαιρετίσετε, είστε αγενείς. Όταν το κάνει ο Μώλντερ, είναι αποδεκτή κοινωνική συμπεριφορά. Αλλά μόνο απέναντι στη Σκάλι. Γιατί μπορεί να μην το ξέρουν ακόμα, αλλά έχουν unspoken communication και τα πολλά λόγια είναι περιττά.
Η ατάκα:
"
Mr. Mulder, they've been here for a long, long time."
Το podcast (Kumail Nandjiani's "The X-Files Files"): το επεισόδιο αναφέρεται (αλλά όχι διεξοδικά) στο link που θα βρείτε στο post για τον Πιλότο. Σ' αυτό υπάρχουν σχόλια σχεδόν για όλη τη σειρά (και τη δεύτερη ταινία), αλλά είναι ελεύθερο από spoiler.
Το καρτούν: