The X-Files 1x06 - Shadows

[HristinaB]

1X05, Shadows

Υπόθεση: Μετά το θάνατο του αφεντικού της, περίεργα φαινόμενα αρχίζουν να συμβαίνουν στη νεαρή γραμματέα του.

Trailer:

IMDB σελίδα: http://www.imdb.com/title/tt0751201/?ref_=ttgf_gf_tt

Στο δεύτερο σενάριό τους μετά το εξαιρετικό "Squeeze" (1X03), οι Morgan & Wong δεν τα καταφέρνουν εξίσου καλά: μια ιστορία με φαντάσματα/πόλτεργκαϊστ προφανώς και είναι σχεδόν υποχρεωτική για τα X-Files, η σειρά, όμως, δεν έχει ακόμα μάθει ότι οι καλύτερες ιστορίες είναι εκείνες που δείχνουν λίγα και εξηγούν ακόμα λιγότερα. Η γοητεία βρίσκεται στο να μπεις στο τριπάκι να αναρωτηθείς για το τι μπορεί να είναι αληθινό, όχι να βλέπεις τα πάντα ολοκάθαρα μπροστά σου, ώστε να μην έχεις το περιθώριο να αρνηθείς αυτό που συμβαίνει.

Η Σκάλι, βέβαια, που για μια ακόμα φορά προφανώς και δε βλέπει απολύτως τίποτα, έχει τους λόγους της να αμφιβάλλει, αλλά δε θα χάσει το χρόνο της προσπαθώντας να πείσει τους πάντες ότι υπάρχει μια απόλυτα επιστημονική εξήγηση για όλα αυτά. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι ότι έχουν μπροστά τους μια βαρβάτη υπόθεση που άπτεται πιθανώς και της εθνικής ασφάλειας και έχει σκοπό να τη διελευκάνει. Όχι για να επιδειχθεί η ίδια, αλλά, πρώτον, γιατί αυτή είναι η πραγματική δουλειά των πρακτόρων του FBI και, δεύτερον, γιατί, αν οι δυο τους λύσουν και καμιά «πραγματική» υπόθεση, θα ενισχύσουν την αξιοπιστία τους και ίσως οι προϊσταμένοι τους να τους τα πρήζουν λίγο λιγότερο για τα άλλα, ανορθόδοξα ενδιαφέροντά τους. Καλά θα κάνει, λοιπόν, ο Μώλντερ να μην κατσουφιάζει που δε θα έχει την ευκαιρία να μελετήσει το πόλτεργκαϊστ και να συνειδητοποιήσει ότι η παρουσία της Σκάλι είναι εξίσου σημαντική με τη δική του, προκειμένου το υπόγειο γραφείο τους να παραμείνει ανοιχτό.

Σκόρπια σχόλια:

• It's the '90s, folks: Εντάξει, κομπιούτερ έχουμε, αλλά οι βάσεις δεδομένων δεν είναι ακόμα έτοιμες, οπότε βολευτείτε επί του παρόντος ακόμα με τα μικροφίλμ και εφοδιαστείτε με δραμαμίνες. Οι φωτογραφικές μηχανές δεν είναι ψηφιακές και τα USB δεν έχουν ακόμα εφευρεθεί, αλλά έχουμε δισκέτες, μια χαρά τεχνολογία για το 1993. Και το καλύτερο; Μετά την Σκάλι στο προηγούμενο επεισόδιο, τώρα και ο Μώλντερ έχει κινητό: παντοφλέ, με κεραία μεγαλύτερη κι απ' τον Πύργο του Άιφελ, αλλά κινητό παρόλ' αυτά. Τύφλα να 'χουν τα γκατζετάκια του Μποντ.
• Ας μιλήσουμε για μόδα: Πράσινο ταγιέρ με κεραμιδί πουκάμισο. Το ρημαδιασμένο λευκό οπάκ καλσόν και ο χαζο-χαρτοφύλακας. Πελώριες βάτες. Όλα τα γιλέκα της Λώρεν. Η κακόγουστη χρυσή αλυσίδα – plot device του κακού αφεντικού. Αν κάτι πρέπει να μας τρομάζει σ' αυτό το επεισόδιο, είναι οι επιλογές του στυλίστα...
• Μου τρέχουν τα σάλια: ... με τα Mulder!Glasses. Το εξαιρετικό μαλλί. Τη λυμένη γραβάτα. Κι αυτό:
  Don’t hate me 'cause I'm beautiful.
• Η Σκάλι χαμογελάει και κάνει και χιουμοράκι: "You mean how Carrie got even at the prom? / They’re heeeere…". Για πόσο ακόμα νομίζεις ότι θα έχεις τέτοια κέφια, κοπελιά;
• Η μικρή λεπτομέρεια που αγάπησα: όταν ο Μώλντερ αγκαλιάζει τη Σκάλι από τους ώμους για να της δείξει τα αποτυπώματα στα γυαλιά του (γαμάτο κόλπο, μωρό μου!), παραβιάζοντας τον προσωπικό της χώρο σαν να μη συμβαίνει τίποτα, αυτή τραβιέται ελαφρώς προς τα πίσω. Λογική κίνηση, που όμως ταιριάζει απόλυτα στο χαρακτήρα της: κλειστή, σοβαρή και συγκρατημένη, η τέλεια αντίθεση στον παθιασμένο και ορμητικό Μώλντερ.
• Η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα: αντί για μακρύ, λευκό, παλιομοδίτικο νυχτικό, η Λώρεν φοράει ωραιότατες κόκκινες πιτζαμούλες.
• Πρώτη αναφορά του Μώλντερ στον Έλβις Πρίσλεϊ.
• Easter eggs: 1. Tο άρθρο πάνω από την είδηση του θανάτου του Γκρέιβς αναφέρεται σε ένα δολοφόνο που τρώει το συκώτι των θυμάτων του (Τουμς, ). 2. Το νέο όνομα που ο εργάτης πάει να κολλήσει στη θέση πάρκινγκ του Γκρέιβς είναι Tom Braidwood, βοηθός σκηνοθέτη της σειράς και μελλοντικός σημαντικός και συμπαθέστατος χαρακτήρας της κεντρικής ιστορίας.
  Spoiler

  (Ο Frohike!)
• Το πνεύμα της οικονομίας σε όλη του τη δόξα: γιατί να γυρίζουμε νέες σκηνές, όταν έχουμε ήδη έτοιμες, από παλιότερα επεισόδια, που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε; Η σκηνή όπου η Σκάλι γράφει την αναφορά της στον υπολογιστή είναι κλεμμένη από το "Squeeze".
• Άσχετη απορία: γιατί όταν οι άνθρωποι κλαίνε στις σειρές, κάποιος προθυμοποιείται αμέσως να τους φέρει νερό; Δε νομίζω ότι έχει κλάψει ποτέ κανένας επειδή διψάει...
• Μικρό παράδειγμα του πώς αυτή η σειρά με μαθαίνει να αναρωτιέμαι και να ερευνώ: για ποιο λόγο κράτησαν και κατέψυξαν τη σκληρή μήνιγγα του αποθανόντος; Έψαξα, έμαθα και τώρα ξέρω κάτι παραπάνω χάρη στη σειρά. Κι αυτός είναι ένας ακόμα λόγος γιατί ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ ΤΟΣΟ.

Η ατάκα:
"I would never lie. I willfully participated in a campaign of misinformation."

Το καρτούν: http://www.shaenon.com/monsterofthew...8/03/08032012/

[johny f]

1X05, Shadows

Στο δεύτερο σενάριό τους μετά το εξαιρετικό "Squeeze" (1X03), οι Morgan & Wong δεν τα καταφέρνουν εξίσου καλά: μια ιστορία με φαντάσματα/πόλτεργκαϊστ προφανώς και είναι σχεδόν υποχρεωτική για τα X-Files, η σειρά, όμως, δεν έχει ακόμα μάθει ότι οι καλύτερες ιστορίες είναι εκείνες που δείχνουν λίγα και εξηγούν ακόμα λιγότερα. Η γοητεία βρίσκεται στο να μπεις στο τριπάκι να αναρωτηθείς για το τι μπορεί να είναι αληθινό, όχι να βλέπεις τα πάντα ολοκάθαρα μπροστά σου, ώστε να μην έχεις το περιθώριο να αρνηθείς αυτό που συμβαίνει.

Η Σκάλι, βέβαια, που για μια ακόμα φορά προφανώς και δε βλέπει απολύτως τίποτα, έχει τους λόγους της να αμφιβάλλει, αλλά δε θα χάσει το χρόνο της προσπαθώντας να πείσει τους πάντες ότι υπάρχει μια απόλυτα επιστημονική εξήγηση για όλα αυτά. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι ότι έχουν μπροστά τους μια βαρβάτη υπόθεση που άπτεται πιθανώς και της εθνικής ασφάλειας και έχει σκοπό να τη διελευκάνει. Όχι για να επιδειχθεί η ίδια, αλλά, πρώτον, γιατί αυτή είναι η πραγματική δουλειά των πρακτόρων του FBI και, δεύτερον, γιατί, αν οι δυο τους λύσουν και καμιά «πραγματική» υπόθεση, θα ενισχύσουν την αξιοπιστία τους και ίσως οι προϊσταμένοι τους να τους τα πρήζουν λίγο λιγότερο για τα άλλα, ανορθόδοξα ενδιαφέροντά τους. Καλά θα κάνει, λοιπόν, ο Μώλντερ να μην κατσουφιάζει που δε θα έχει την ευκαιρία να μελετήσει το πόλτεργκαϊστ και να συνειδητοποιήσει ότι η παρουσία της Σκάλι είναι εξίσου σημαντική με τη δική του, προκειμένου το υπόγειο γραφείο τους να παραμείνει ανοιχτό.]

Ειναι γενικα μοτιβο της σειρας απ'το 1ο κιολας επισοδειο οταν γινεται ο πανικος να λειπει απ'τη σκηνη η Σκαλι ,κατα 90%,για τον οποιαδηποτε σοβαρο ή χαζο λογο.Ετσι οταν φτανει αφου εχει τελειωσει η καταιγιδα εχει την ευλογη δικαιολογια οτι δεν ειδε πως εγινε το καθε σκηνικο αλλα να βλεπει μονο το αποτελεσμα που εκ των υστερων ειναι παντα ανοιχτο σε ερμηνιες.Με αυτο το τρικ οι δημιουργοι διατηρουν την αυτονομια και τη διαφορετικοτητα των δυο τους για να συνεχιζει να ιντριγκαρει η διαφορα στην οπτικη τους αλλα και η αλληλοσυμπληρωματικοτητα τους.

[GeorgeCR7]

Ωραίο και αυτό το επεισόδιο λίγο κατώτερο βέβαια από τα προηγούμενα αλλά και πάλι σε κρατούσε στην οθόνη ειδικά σε μερικές σκηνές όπου ήταν πολύ δυνατές, δεν περίμενα είναι η αλήθεια να έχεις τόσο βάθος η συγκεκριμένη υπόθεση στην αρχή το είχα για κάτι απλό αλλά μετά έμπλεξαν πολλά θέματα αλλά με ωραίο τρόπο!