Η τρίτη είναι πάντα η χειρότερη, μας λέει η Jean στην πιο meta στιγμή της ταινίας. Θα μπορούσα να συμφωνήσω, καθώς δεν θεωρώ οτι το
Apocalypse αντέχει την σύγκριση σε οποιοδήποτε επίπεδο με το εξαιρετικό
Days of Future Past, που για εμένα ανήκει στα κορυφαία του franchise και είναι απ' τις καλύτερες ταινίες των τελευταίων ετών στο είδος. Απο εκεί και πέρα μου άρεσε και το
First Class, δεν το έχω φρέσκο στο μυαλό μου με κάθε λεπτομέρεια για ν' αποφασίσω αν μου άρεσε περισσότερο απο τούτο ή όχι. Δεν έχει όμως σημασία αν συμφωνώ ή όχι με την Jean. Σημασία έχει οτι ακόμα κι αν δεχτώ οτι πράγματι είναι η χειρότερη της νέας τριλογίας, σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να συμφωνήσω με το θάψιμο και την υπέρ του δέοντος αυστηρή κριτική εναντίων της.
Είναι γεγονός πως υπάρχουν μπόλικα προβλήματα, με βασικότερο όλων για εμένα το σενάριο, που μου φάνηκε τόσο generic λες και εξάντλησαν το μπάτζετ στο καστ, τα εφέ κλπ, και αφού δεν περίσσεψε χρήμα για να το γράψουν καλύτερα έμειναν στο προσχέδιο. Επίσης, ενώ έχει πολύ ενδιαφέρουσα κεντρική ιστορία και εγείρει σημαντικά θέματα, δεν αισθάνθηκα ουσιαστική πρόθεση να εμβαθύνει. Στη ζυγαριά έκλεβε συνεχώς βαρίδια απ' την ουσία και τα τοποθετούσε στο θέαμα. Και δεν είναι οτι είχα απαιτήσεις για κάποιο σπουδαίο δράμα που θα με συγκλονίσει και θα με προβληματίσει. Ταυτόχρονα όμως θεωρούσα πάντοτε γελοίο και υποκριτικό το επιχείρημα "
δεν βλέπουμε Ταρκόφσκι". Δεν χρειάζονται υπερβολές, ούτε υπέρβαση του είδους. Λίγα πράγματα και ουσιαστικά, εντός πλαισίων, που επιτρέπουν σε ένα φιλμ να ξεχωρίσει απ' τα συνηθισμένα εξερευνώντας τις θεματικές του ουσιαστικά και όχι προσχηματικά, εμβαθύνοντας στην ιστορία και αναπτύσσοντας στο μέγιστο τους χαρακτήρες, που άλλωστε (θα έπρεπε να) έιναι και το ζητούμενο. Ακόμη περισσότερο όταν το πρωτογενές υλικό προσφέρεται για κάτι τέτοιο, σε μια ιστορία που παρά την υπεράνθρωπη φύση της, στον πυρήνα της αποτελεί ύμνο στην ανθρωπιά και τη διαφορετικότητα.
Έχω πάντα αυξημένες απαιτήσεις απ' τους X-Men σε αυτό το επίπεδο, λοιπόν, η συγκεκριμένη ταινία δεν με κάλυψε και σε αρκετά σημεία με απογοήτευσε. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό που παρουσιάζουν κάποιοι. Το είδα στο σινεμά με παρέα, μια χαρά περάσαμε, το διασκεδάσαμε και απολαύσαμε πολλά απ' τα ωραία στοιχεία που το σύμπαν των μεταλλαγμένων έχει να προσφέρει. Σταθήκαμε σε αρκετές αδυναμίες που εντοπίσαμε, αλλά δεν φτάσαμε ποτέ στο σημείο να το χαρακτηρίσουμε κακό. Απο εκεί και πέρα θα συμφωνήσω με τον Above, πολλά απ' τα αρνητικά χρεώνονται δικαιωματικά στον Singer, που ούτε εμένα έπεισε οτι εξάντλησε τα περιθώρια ώστε να παρουσιάσει κάτι προσεγμένο στη λεπτομέρεια και ολοκληρωμένο. Του χρεώνω ακόμα και τις αδυναμίες του σεναρίου και των διαλόγων, αφού θεωρώ πως σε ορισμένα σημεία είναι τόσο προκλητικά κατώτερα των περιστάσεων, που φαίνεται σαν να συμβιβάστηκε με αυτές τις αδυναμίες και να μην προσπάθησε να πάρει το κάτι παραπάνω. Πάντα σε επίπεδο ουσίας μιλάμε, γιατί στο θέαμα το επίπεδο διατηρήθηκε σε υψηλά επίπεδα απο την αρχή έως το τέλος.
Απο το καστ ξεχωρίζουν οι McAvoy και Fassbender. Είναι βέβαια και οι πιο καλογραμμένοι χαρακτήρες που προσφέρουν άφθονο υλικό με το οποίο οι ερμηνευτές μπορούν να δουλέψουν και έκαναν και οι δυο τους θαυμάσια δουλειά. Η σκηνή του Magneto στο δάσος με την οικογένειά του ήταν απ' τις πιο δυνατές και συγκινητικές της ταινίας, ενώ και αργότερα στο εργοστάσιο είχε ακόμα μια εξίσου δυνατή παρουσία. Ο Xavier είναι σταθερά καλός σε όλη τη διάρκεια και κουβαλά ουσιαστικά την ταινία, με την δική του κορύφωση στο τρίτο μέρος και την τελική ευθεία μέχρι το φινάλε.
Διαφωνώ κάθετα με τα σχόλια για την Sophie Turner. Η Jean είναι ένα νεαρό κορίτσι που προσπαθεί να συμφιλιωθεί με τον εαυτό της, να τον γνωρίσει καλύτερα, να μάθει πως να ελέγξει αυτό που βρίσκεται καταπιεσμένο μέσα της, ν' ανακαλύψει και να ασπαστεί τις δυνάμεις της. Είναι κλεισμένη στο εαυτό της, φοβισμένη, ευάλωτη, αλλά ταυτόχρονα πολύ δυνατή και όταν βρίσκει τον τρόπο να εκμεταλλευτεί τη δύναμη της και να την διοχετεύσει εκεί που πρέπει μεταμορφώνεται. Έχει όμορφα μάτια και διαπεραστικό βλέμμα, είναι κοκκινομάλλα... μα και βέβαια είναι "μεταλλαγμένη Sansa", αυτό είναι το job description και βρίσκω την επιλογή της Turner απόλυτα ταιριαστή! Εμφανισιακά αποτελεί τέλεια επιλογή, αλλά και ερμηνευτικά ο τρόπος που δουλεύει η Turner την Sansa με τις εκφράσεις και το subtlety που απαιτεί ο ρόλος της στο GoT είναι εξαιρετικός. Θεωρώ πως τις ίδιες απαιτήσεις έχει και η Jean σε αυτή τη φάση του χαρακτήρα και γι' αυτό ακριβώς την επέλεξαν.
Απο εκεί και πέρα, συμπληρώνοντας τη φράση σου, όντως κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για να αντεπεξέλθει στο δραματικό υπόβαθρο και την ιδιοσυγκρασία του χαρακτήρα της... και τα πήγε περίφημα με το υπόβαθρο που της έγραψαν και το υλικό που της έδωσαν να δουλέψει. Για ποιο δραματικό υπόβαθρο μιλάμε ακριβώς; Το σενάριο σε αυτό το επίπεδο είναι πολύ κατώτερο των περιστάσεων και ο χαρακτήρας της αναπτύσσεται ελάχιστα. Λίγα πράγματα της δίνουν να κάνει και σε ορισμένες σκηνές η αδιαφορία και η προχειρότητα του Singer είναι τόσο εμφανής που ακόμα και η Μeryl Streep στη θέση της θα φαινόταν γελοία (πχ κάτι κινήσεις με το χέρι που την έβαλαν να κάνει και να αγγίζει το κεφάλι της με τα δάχτυλα όταν χρησιμοποιεί τις δυνάμεις της. Really?). Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της αδυναμίας σεναρίου και διαλόγων είναι η σκηνή με τον Xavier στο κρεβάτι όταν η Jean ξυπνάει απ' τον εφιάλτη. Πρόσεξε πόσο πειστική και ουσιαστική είναι στην ερμηνεία της η Turner και πόσο όμορφα δουλεύει την συναισθηματική κατάσταση του χαρακτήρα όταν μιλά για τον εαυτό της και το πως αισθάνεται η ίδια, και πόσο αμήχανη και άβολη φαίνεται όταν μιλά για το τέλος του κόσμου, για mind reading, telekinesis και τα σχετικά. Η μέρα με τη νύχτα, στον ίδιο διάλογο λέμε τώρα, μεγάλη διαφορά απο τη μια πρόταση στην άλλη. Μου έκανε τρομερή εντύπωση και επειδή το πρόσεξα γι' αυτό μπαίνω στη διαδικασία να το σχολιάσω. Έφεραν την "μεταλλαγμένη Sansa" αλλά ξέχασαν να γράψουν γι' αυτήν και να την κάνουν Unleash για να δώσει στην Jean όλα τα στοιχεία που έχει ανάγκη ο χαρακτήρας. Προσπάθησε η Turner λοιπόν και με ό,τι της έδωσαν έκανε το καλύτερο που μπορούσε. Και στο φινάλε, εκεί που μετρούσε περισσότερο και ήρθε η στιμγή της, ήταν απολαυστική! Δεν ξέρω αν σκοπεύουν να γυρίσουν ταινίες αποκλειστικά για την Phoenix, αλλά προσωπικά θα το ήθελα πολύ. Η Turner είναι μια νέα ηθοποιός και εκτός GoT είναι ακόμα άγουρη και έχει πολλά να μάθει και να αποδείξει, αλλά ο ρόλος της Jean πιστεύω πως της ταιριάζει πάρα πολύ και με ένα καλό σενάριο που θα επιχειρεί να εξερευνήσει βαθύτερα τον χαρακτήρα θα έχει μια καλή ευκαιρία για να δουλέψει με το ρόλο και να δώσει ωραία πράγματα.
Κατά τα άλλα, σ' ένα review απο τον αρθρογράφο που τη θεωρεί "πουλέν" του και σ' ένα φόρουμ που ποτέ δεν υπήρξε φειδωλό στις εκδηλώσεις υπέρ της, το να βλέπεις το όνομα της Jennifer Lawrence να αναφέρεται μονάχα μια φορά και αυτή δίπλα στο "
πρωταγωνιστούν", νομίζω πως περιγράφει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο την παρουσία της στην ταινία. Αδιάφορη! Αδιάφορα και πρόχειρα γραμμένη, αδιάφορη όμως και ερμηνευτικά. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω τη Jen σε ταινία και η αύρα της δεν μου βγάζει αυτό που μου βγάζει πάντα σε όλους τους ρόλους που έχει παίξει, οτι έχει δώσει τα πάντα, το 100% του εαυτού της. Απο εκεί και πέρα, μου άρεσε πάρα πολύ η σκηνή του Quicksilver. Όπως είπα και κάπου αλλού πρόσφατα, το απρόβλεπτο και το πρωτότυπο είναι πολύ υπερτιμημένες έννοιες. Και τι έγινε που το έχουμε ξαναδεί; Ήταν γαμάτη σκηνή, πολύ καλά γυρισμένη και άκρως εντυπωσιακή, διασκεδαστική και χορταστική. Μου άρεσε πολύ και η Storm και βρήκα πολύ πετυχημένο το καστ της, μου άρεσαν επίσης ο Nightcrawler και ο Άγγελος, τα έσπασε και η σκηνή με τον Γούλβεριν που έσπειρε τον όλεθρο. Μου άρεσε και η ιδέα οτι στο τέλος δούλεψαν ομαδικά για να νικήσουν συνδυάζοντας τις δυνάμεις τους, ήταν μια ωραία εικόνα με όμορφο μήνυμα. Δεν μου άρεσε καθόλου η Olivia Munn και η Psylocke. Δεν διαβάζω κόμικ και είμαι casual viewer του είδους, οπότε δεν ξέρω τον χαρακτήρα και ένας φίλος μου που ασχολείται μου είπε οτι είναι απ' τους πολύ καλούς και έχει ενδιαφέρον. Δεν μου άρεσε πάντως, πέρασε απαρατήρητη, με εξαίρεση τη στολή της που τη βρήκα επιεικώς γελοία. Τέλος, ο κακός της ιστορίας με κράτησε όσο χρειαζόταν ώστε να παρακολουθώ με ενδιαφέρον αλλά περίμενα και απ' αυτόν περισσότερα. Ο Oscar Isaac μια χαρά προσπάθησε και αυτός και είναι φανερό οτι έδωσε πολλά περισσότερα απ' όσα του έγραψαν.
Συνοψίζοντας, πολύ καλά πέρασα με την ταινία, ευχαριστήθηκα τα θέαμα και διασκέδασα. Θα ήθελα κάτι βαθύτερο και πιο καλογραμμένο, θεωρώ πως υπήρχε το υλικό για να δουλευτεί κατάλληλα και να αποδώσει κάτι πιο άρτιο και ολοκληρωμένο. Είχε και 2-3 πολύ δυνατές σκηνές που τις ξεχώρισα και θα τις θυμάμαι για καιρό. Με έψησε και για τη συνέχεια, για τους X-Men γενικότερα αλλά και την Jean συγκεκριμένα. Τα προβλήματα πολλά, ουσιαστικά και αξεπέραστα ορισμένα απο αυτά, αλλά στο σύνολο τα παράπονά μου είναι μετρημένα και στο ζύγι των + και των - η ταινία κατάφερε τελικά να καταχωρηθεί στο μυαλό μου ως θετική κινηματογραφική εμπειρία.
Θενξ Above!
