Σκηνοθεσία- Patty Jenkins
Σενάριο- Allan Heinberg, Zack Snyder (ιστορία/ιδεα)
Πρωταγωνιστούν- Gal Gadot, Chris Pine, Robin Wright, Connie Nielsen, Danny Huston, David Thewlis, Elena Anaya
ΕΙΔΟΣ-COMIC/ΔΡΑΣΗ/ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ/ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ
Υπόθεση-Η νεαρή Πριγκίπισσα Νταϊνά της Θεμισκύρας, πριν μάθει για την θεϊκή της προέλευση, εκπαιδεύεται με τις αμαζόνες, κρυμμένη από τον έξω κόσμο. Όταν ένα αεροπλάνο με έναν πιλότο καταπέσει στο βασίλειο της, θα μάθει για τον έξω κόσμο και θα αρχίσει το ταξίδι της ενηλικίωσης της και της μοίρας της!
Από την συνεύρεση της Warner με την DC, η πανίσχυρη Wonder Woman (μαζί με τον Aquaman), ήταν οι ταινίες που περίμενα περισσότερο από όλες τους τις αναμενόμενες ταινίες! Το είχα πει πολλάκις! Τώρα προστίθενται και οι
Gotham City Sirens. H αποχώρηση του
Zack Snyder μετά από το θλιβερό προσωπικό του δράμα, ήταν μάλλον και ένα προαναγγελθέν διαζύγιο, γιατί οι εξελίξεις έτρεχαν στο studio και όπως είχα μάθει τον Ιανουάριο, από τους οξω φίλους μου,
κανείς δεν ήταν ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα των ταινιών του, ή την συνεισφορά του στα επόμενα σχέδια! Οι
κριτικές ήταν απογοητευτικές και ας γέμιζαν τα ταμεία. Αν και ήθελαν παραπάνω κέρδη! Οι εξελίσσεις θα ήταν καταιγιστικές μου είχαν πει, όπως και τελικά συνέβη.
Ταινίες άλλαξαν, ακυρωθήκαν, συντελεστές αποχώρησαν, νέες μπήκαν στο ημερολόγιο της εταιρείας και τελικά επιβεβαιώθηκα για αυτά που μου είχαν πει! Όπως
επιβεβαιώθηκα και την Wonder Woman της Gal Gadot, ότι ήταν η καλύτερη προσθήκη του BVS, και τελικά
γίνεται και η καλύτερη ταινία των Warner/ DC μακραν!
TRAILER
Αφήνοντας την β
αριά σκοτεινιά και το υπο-καλλιτεχνικό ύφος του οραματιστή μάστορα της εικόνας Zack Snyder, η Patty Jenkins
αλλάζει δραστικά με το φως και την απλότητα, την ποιότητα της ταινίας, αναζωογονώντας και το σινεφιλικο σύμπαν και προφίλ του studio! Η ηρωίδα της είναι μια ιδεαλίστρια νεαρή αμαζόνα,
με περίσσια ομορφιά, γοητεία και χάρη, αλλα και με πάθος, σκληρότητα και πείσμα! Και την σκηνοθετεί με όση χάρη και σεβασμο χρειάζεται η ίδια αλλα και η origin ιστορία της! Μέχρι να μεταφερθεί στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και ανακαλύψει την πραγματική της ταυτότητα και πεπρωμένο της,
η ταινία είναι μια φωτογραφική φωτεινή όαση (φωτίζει όμως μοναδικά και λογικά το μελαγχολικό Λονδίνο του πολέμου, αναδύοντας σωστά το ύφος) που δημιουργεί υψηλές προσδοκίες για την συνέχεια της!
Και ευτυχώς, μ
ε ένα σενάριο μπούσουλα, καλογραμμένες σκηνές και καταιγιστική δράση, με την αφέλεια και τις δόσεις χιούμορ που απαιτεί και το είδος που δεν θέλει να ψυχοπλακώσει αλλα να ψυχαγωγήσει, η ταινία πάει παραπέρα το studio και την ηρωίδα και ξεφεύγει από την
ανυπόστατη ζοφερότητα των προηγούμενων ταινιών! Δεν καταφέρνει και ένα ολοκληρωτικό χτύπημα βέβαια,
ούτε πρωτοτυπεί σε σημείο μοναδικότητας, αλλα σηκώνει ανάστημα και μάλιστα με διαφορά… στήθους! Οι
haters της Gal Gadot, που από την πρώτη στιγμή που την επέλεξαν για τον ρόλο, την έθαβαν,
λογικά θα πρέπει να κατάπιαν τα λόγια τους, γιατί την κοπέλα δεν την πήραν ως την Meryl Streep της υποκριτικής, αλλα ως ένα όμορφο και δυναμικό κορίτσι-λάμπει εντωμεταξύ- σε ένα ρόλο comic χωρίς μεγάλες υποκριτικές απαιτήσεις! Και η ίδια είναι θαυμάσια σε αυτό που καλέστηκε να κάνει! Ευτυχώς από την άλλη, ενώ τα εφέ τιγκάρουν προς το τέλος την ταινία και πάλι μοιάζουν κατώτερα ή και υπερβολικά, ένα σημαντικό twist «ανανεώνει» την ταινία, ενώ η μουσική με το
δυνατό της πιασαρικο θέμα/μοτίβο, δεν αναλώνεται σε διάρκεια και δίνει το στίγμα της όταν και όπως πρέπει σε σκηνές δράσης! Ότι έκανε κάποτε και το
John Williams στα Star Wars, Jaws κ.α ή και ο Maurice Jarre στο Δόκτωρ Ζιβάγκο που ενώ είχαν ένα καταπληκτικό μουσικό μοτίβο, δεν το έκαψαν σε όλη την διάρκεια.
Αυτά για πιο σκληρούς λύτες του σινεμά όμως… Δεν υπάρχουν μεγάλα φεμινιστικά κηρύγματα ή προεκτάσεις, ούτε πληθώρα ιδεαλιστικών αναλύσεων στην WW. Και αυτό δεν ενοχλεί για όσους πήγαν να δουν την πολυαναμενωμενη ταινία!
Απεναντίας χαροποίησαν και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό το κοινό που ήταν ψιλό -απογοητευμένο με τις προυγούμενες τρεις ταινίες των Warner /DC!
