Σκηνοθεσία-Andrey Zvyagintsev
Σενάριο- Andrey Zvyagintsev -Oleg Negin
Πρωταγωνιστούν- Maryana Spivak, Aleksey Rozin, Varvara Shmykova
ΕΙΔΟΣ-Δράμα/Σινεφίλ
Υπόθεση: Ένα ζευγάρι, που βρίσκεται ήδη στις διαδικασίες διαζυγίου, θα πρέπει να επανενωθεί για να βρει τον γιο του που έχει εξαφανιστεί εξαιτίας της έντονης αντιδικίας και καυγάδων του!
Σπουδαίο δράμα εσωτερικής καύσης.
Oταν έχεις δει τα
εξαιρετικά ανθρωποκεντρικά δράματα του Zvyagintsev, "Επιστροφή" και "Λεβιάθαν", γνωρίζεις ότι στην νέα του ταινία,
ο καθημερινός πόνος και η αγωνία δεν μπορεί να απουσιάζει, και ότι υποδειγματικά και διακριτικά θα συνθέσει μια απλή ιστορία που κινηματογραφικά,
θα καδράρει και μια ολόκληρη εποχή και ένα έθνος…
Σπουδαίος και αγαπημένος μου σκηνοθέτης ο Zvyagintsev, με εντυπωσίασε και με άγγιξε περισσότερο με αυτήν του την ταινία, που ανάμεσα σε
άπειρους συμβολισμούς και σύγχρονα πρότυπα, κατάφερε να καταδείξει και ένα άλυτο κοινωνικό φαινόμενο και πρόβλημα που στις μέρες μας δεν έχει αλλάξει κυτταρικά! Αυτό του διαζυγίου και της επιμέλειας ενός παιδιού!
Στη
σύγχρονη Ρωσία, που οι άνθρωποι μοιάζουν ως ανδρείκελα, αφοσιωμένοι στα πλαστά τους όνειρα και πλασματικούς κόσμους ευφορίας και ελευθερίας/μοναξιάς τους, η ύπαρξη ενός παιδιού δημιουργεί μόνο προβλήματα! Η αγάπη απουσιάζει από όλους και ως προς όλους, και δύσκολα μπορεί να καλυφτεί το κενό που αφήνει!
Ένα μικρό παιδί έρμαιο καυγάδων και αντιπαραθέσεων, δυο γονιών που νοιάζονται για χίλια άλλα πράγματα έκτος του ίδιου! Και όταν εξαφανιστεί για τους προφανείς λόγους, η ταινία θα αποκτήσει και ένα αστυνομικό ύφος έρευνας,
σε απόλυτη αρμονία όμως με τις άδειες προσωπικότητες των γονέων!
Και κατ' επέκτασης
μιας χώρας που βρίσκεται διχασμένη ανάμεσα στη δύση και τις παλιές αρχές, άξιες και ιδανικά! Η παλιά με την νέα Ρωσία,
ως μια άχρωμη και κρύα πινακοθήκη, χωρίς αγάπη και συναίσθημα απο γενιά σε γενιά! Υπέροχοι οι ηθοποιοί, ο εκφραστικός μικρός, η φωτογραφία
και το μεστό και βαθιά σπαρακτικό και ανθρώπινο σενάριο, που ξέρει να καθοδηγεί απόλυτα το αδιέξοδο των ηρώων, χωρίς να μας πιέζει ψεύτικα συναισθηματικά, για να κερδίσει τα φιλεύσπλαχνα ένστικτα μας! Υπάρχει μια
περηφάνια και καθαρότητα στις προθέσεις, που με μια σιωπηλή ροή, εξανθρωπίζει και παράλληλα λυτρώνει τους χαρακτήρες, και ας μην είναι τα απόλυτα πρότυπα γονέων και ανθρώπων που πρέπει να λυτρωθούν! Και η ίδια η τιμωρία δια της απουσίας και της έλλειψης αγάπης,
μπορεί να είναι η επιθυμητή λύτρωση για αυτούς! Μια από τις καλύτερες μου ταινίες της χρονιάς,
επίσημη επιλογή της Ρωσίας στην Ξενόγλωσση κατηγορία των Οscar φέτος, που μαζί με της
Χιλής και της
Γαλλίας, είναι από τις καλύτερες μου!
Θα χαρώ να την δω, και θα την περιμένω στην πεντάδα!
