Έχουν περάσει ώρες κι ακόμα δεν έχω πάρει την απόφαση να το ξαναδώ, τόσο πολύ μ' έχει χαλάσει το επεισόδιο. Θεωρώ
απαράδεκτο τον τρόπο με τον οποίο αποφάσισαν να εισάγουν επιτέλους τον Γουίλιαμ στο προσκήνιο, ένα ηλίθιο motw, αποτέλεσμα μιας ηλίθιας φάρσας που ένας ανώριμος έφηβος αποφάσισε να παίξει στις δυο γκόμενές του. Σοβαρά μιλάμε;;; Τι ξενέρα είναι αυτή;
Ο Γουίλιαμ, που είναι ΟΝΤΩΣ κομβικότατο σημείο της σειράς, που του έχουν προσδώσει μεσσιανικά χαρακτηριστικά, που οι φαν έχουμε επενδύσει συναισθηματικά τόσα πολλά πάνω του (ακριβώς επειδή έχει τέτοια τεράστια σημασία για τον Μώλντερ και τη Σκάλι), είναι η Ιθάκη των X-Files. Όλο το ζουμί θα έπρεπε να είναι το πώς θα τον βρουν και πώς θα λύσουν το μυστήριο του τι είναι, όχι να κάψουν το χαρτί του μεσούσης της σεζόν με τούτο το... το... σίχαμα! Πείτε μου, τώρα που ξέρουν ότι είναι ζωντανός, με τι μυαλό θα γυρίσουν ο Μώλντερ και η Σκάλι στις συνηθισμένες τους υποθέσεις; Πώς είναι δυνατόν να σκεφτούν ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ άλλο από το να τον ξαναβρούν;
Για να μη μιλήσω για την επιβεβαίωση του ότι είναι αποτέλεσμα πειραμάτων, μια αποκάλυψη υποτίθεται μεγατόνων για τον Μώλντερ και τη Σκάλι, στην οποία δεν αντιδρούν καθόλου! Γενικά, είμαι ΠΑΡΑ πολύ απογοητευμένη από το συναισθηματικό κομμάτι, το βρήκα πάρα πολύ ψεύτικο, πάρα πολύ επιφανειακό, δεν έβλεπα τη Σκάλι που θρηνούσε (όπως την είχα δει στο τέλος του "
Emily"), έβλεπα την Τζίλιαν που ερμήνευε ένα ρόλο. Από τον Μώλντερ δεν πήρα τίποτα: σαφώς και δεν περίμενα δάκρυα και κοπετούς, αλλά δεν ένιωσα ούτε καν απελπισία, δεν ένιωσα τη θλίψη του, όπως την είχα νιώσει στο βουβό φινάλε του "
Founder's Mutation".
Η εμφάνιση του Σκίνερ,
άκυρη. Μπήκε σαν σφήνα, απλά και μόνο για το
infodump (τον %$#@* το χαρακτήρα αυτή τη σεζόν, πανάθεμα τον Κάρτερ!).
ΥΓ. Στο τέλος του "
Existence" o Μώλντερ είχε πει στη Σκάλι ότι το μωρό είχε "τα χρώματα και τα μάτια της". Έμοιαζε τούτο το μαυροτσούκαλο στη Σκάλι, την τρέλα μου μέσα;;;