Είδα το πρώτο. Ενδιαφέρον μου φάνηκε, κάτι σαν karate kid από την ανάποδη. Δεν ξέρω τι θα γίνει στα επόμενα αλλά τον συμπάθησα πολύ και ίσως να ισχύει ότι δεν ήταν αυτός ο κακός τελικά.
Την καταευχαριστήθηκα την πρώτη σεζόν, παρά τις μικρές αδυναμίες της. Θεωρώ ότι έχει γίνει πολύ καλή δουλειά με τη σκιαγράφηση του χαρακτήρα του ενήλικου Τζόνι, ακόμα καλύτερη και από αυτή του Ντάνιελ-σαν, και είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η επιλογή των σεναριογράφων να
Spoiler
μην ακολουθήσουν το γνωστό από τις ταινίες δίπολο του καλού ΛαΡούσο και του κακού Λώρενς.
Η γενική μου αίσθηση είναι ότι ο Μάτσιο είναι σαφώς πιο επιφανειακός ερμηνευτικά από τον Ζάμπκα κι αυτός που στηρίζεται πιο πολύ στη νοσταλγία των παλιών ταινιών. Το σενάριο τον θέλει αντικαταστάτη του Mr. Miyagi, αλλά, ας το παραδεχτούμε, είναι προφανές ότι απέχει παρασάγγας από τον σοφό Σενσέι -- εξού και μου ξίνισε η εξέλιξη του τελευταίου επεισοδίου, με τον Ρόμπι να έχει φτάσει σε τόσο υψηλό επίπεδο, ώστε να καταφέρει και την ισορροπία στο ένα χέρι και τον υπέρτατο ζεν διαλογισμό σε ελάχιστο χρονικό διάστημα (ΟΚ, σ' αυτό φταίει και το γεγονός ότι η πρώτη σεζόν ήταν σύντομη και το επεισόδια μικρά σε διάρκεια).
Συμπαθώ πολύ τον Μιγκέλ. Πάρα πολύ, ακόμα κι αν φαίνεται να έχει πάρει τον κακό το δρόμο στο τέλος. Πιστεύω ότι σύντομα θα έρθει στα συγκαλά του, όμως, δεν παίζει να συνεχίσει να είναι για πολύ το κάθαρμα της ιστορίας, δεν του ταιριάζει, ούτε ως χαρακτήρας ούτε φυσιογνωμικά. Είναι και σκέτο κουκλί, παρεμπιπτόντως.
Αντίθετα, δε μου αρέσει καθόλου ο Ρόμπι, ούτε ως φάτσα ούτε ως προσωπικότητα. Μου θυμίζει ελαφρώς τον Κόνορ του Angel -- έχουν και οι δύο τα θεματάκια τους με τους πατεράδες τους, αν και ο Κόνορ η αλήθεια είναι ότι πέρασε και από μια κόλαση... κυριολεκτικά! Ελπίζω στη δεύτερη σεζόν να κουρευτεί, γιατί δεν είναι σοβαρό μαλλί αυτό που έχει για καράτε μάστερ.
Μοϊκανός ftw. Και ο σαβουροφάης γιος του Ντάνιελ-σαν, θεούλης.
Ελπίζω σε εξίσου καλή δεύτερη σεζόν.
ΥΓ. Έσπαγα το κεφάλι μου να θυμηθώ ποιος είναι ο ηθοποιός που παίζει
Spoiler
τον πατριό του Τζώνυ: είναι ο Εντ Άσνερ, που έπαιξε το φάντασμα Μωρίς στο "How the Ghosts Stole Christmas" της έκτης σεζόν των X-Files.
Τελευταία επεξεργασία από τον/την HristinaB; 3 Αυγούστου 2018 στις 00:09
Maybe there's hope.
Be ashamed to die until you have won some victory for humanity.
Horace Mann
Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω. Nίκος Καζαντζάκης
Ποσα παιδικα μεσημερια Σαββατου και Κυριακης εχουμε περασει με Karate Kid δεν περιγραφεται. Την πρωτη ταινια την εχω δει πολλες φορες, τις επομενες δε θυμαμαι ακριβως και εχω πολλα κενα. Οταν εμαθα για τη σειρα θεωρησα πως θα ειναι μια κακη αρπαχτη, αλλα ποσο λαθος εκανα.
Η σειρα ψηφιστηκε ως η πιο φρεσκα σειρα του καλοκαιριου απο το rottentomatoes κι ετσι αναθεωρησα. Αν και με ενοχλησε που σε καποια σημεια θυμιζει λιγο παρωδια και το κωμικο στοιχειο μου χαλαει λιγο το βαιμπ, προκειτια για ενα τρομερα σπουδαιο revival. Νοσταλγικο με τα απαραιτητα flashbacks να ξυπνανε αναμνησεις, αλλα δεν μενει εκει. Προχωραει την ιστορια, δινει μια νεα φρεσκια τροπη στην ιστορια, κατι που δεν καταφεραν τα sequels ταινιων, και δινει μεγαλο υποβαθρο στους δυο βασικους χαρακτηρες απο το παρελθον.
Χαιρομαι που ειδαμε την κρυμμενη πλευρα του Johnny και περισσοτερο για τα συναισθηματα που δημιουργησε το φιναλε. Το μεγαλο κερδος της σειρας ειναι πως δεν μπορουσες να εισαι σιγουρος για την εκβαση της ιστοριας, ενω δεν ολοκληρωθηκε κλισε η σεζον.
Ειμαι φοβερα ψημενος για τη δευτερη σεζον, ποσο μαλλον μετα την τελευταια σκηνη.
DamnFineCherryPie liked this post
Αρχική Δημοσίευση από τον/την DamnFineCherryPie
Δικαιώματα Δημοσίευσης
Απάντηση με Παράθεση
