Game of Thrones 8x06 - The Iron Throne

[evangeline]

To τελευταιο *cut* για ολους και το υπέροχο δωρο -storyboard σε ολους
Ειναι και το διδυμο μεσα , δεν μπορω να τους κόψω

Μονο αγάπη γι'αυτο το cast πάντα

[bill667]

Παρακολούθησα κι εγώ -έστω και αργοπορημένα- την τελευταία σεζόν.

Συμφωνώ με ΟΛΟΥΣ όσους απογοητεύτηκαν, αλλά και με όσους δεν απογοητεύτηκαν. Και εξηγούμαι:

Είναι σαφές ότι οι Benioff και Weiss είχαν ένα πρόβλημα στην τεκμηρίωση των όσων αφηγούνταν. Συμφωνώ με όσους λένε ότι τα όσα είδαμε στις τελευταίες σεζόν ήταν γεγονότα που ο Martin σκόπευε να γράψει (αλλο αν έχει αλλάξει γνώμη από τότε) και έδωσε μια περίληψη στους Benioff και Weiss. Αυτοί με τη σειρά τους, ναι μεν τα παρουσίασαν, αλλά δεν είχαν την ικανότητα να τα τεκμηριώσουν.

Σε αυτό συμβάλλει όχι μόνο η διαφορά ταλέντου σε σχέση με τον Martin, αλλά και το γεγονός ότι η λογοτεχνία είναι διαφορετικό μέσο από την τηλεόραση. Στην λογοτεχνία ο συγγραφέας μέσω της γραφής του μπορεί να πείσει τον αναγνώστη ότι αυτό που εξιστορεί είναι το καλύτερο δυνατό. Στην τηλεόραση δεν υπάρχει η ίδια δυνατότητα.

Ουδεμία ένσταση έχω με το τέλος και τα δρώμενα της τελευταίας σεζόν, αλλά όντως, ήταν τόσο έντονη και κακοχτισμένη η μεταστροφή της Denerys στο προτελευταίο επεισόδιο, που έμοιαζε σαν παραφονία μέσα στο όλο σύνολο και συγκρούεται ακόμη και με τους μυθοπλαστικούς κανόνες που η ίδια σειρά έχει θέσει.

Το GoT μας είχε συνηθίσει σε πολύ πιο ομαλές μεταβάσεις όσων αφορά τις ενέργειες και την προσωπικότητα των χαρακτήρων.

Ωστόσο θεωρώ ότι το 8Χ06 είχε κάθε λόγο να ήταν αυτό που ήταν. Ενας από τους λόγους που ο Martin εδραίωσε τη συγγραφική του φήμη, είναι ότι μπορούμε να περιμένουμε από αυτόν τα χειρότερα. Στην μυθοπλασία του Martin ήταν εφικτό ακόμη και το να πεθάνουν όλοι από τον Night King. Ή να εξεγερθεί το πόπολο και να τους αποκεφαλίσει , ξέρω γω.

Από τη μια ο συγγραφέας είχε να διαχειριστεί αυτό το στοιχείο της γραφής του. Οτι δηλαδή είναι απρόβλεπτος και ότι δεν λυπάται τους φαν σε ότι αφορά κάποιες από τις επιλογές του.

Από την άλλη όμως, υπάρχει ένα κοινό, το οποίο δεν προτίθεται να έχει ξοδέψει χρόνο, διαβάζοντας χιλιάδες σελίδες επί σελίδων, για να δει ένα τέλος που μηδενίζει τα πάντα.

Επομένως ούτε happy end μπορούσαμε να έχουμε, αλλά ούτε και τον απόλυτο μηδενισμό. Επρεπε από τη μια να υπάρχει το στοιχείο της ανατροπής και των "ανεκπλήρωτων προσδοκιών", με την έννοια ότι γι' αυτό μας προετοίμαζε ένα τέτοιου τύπου έργο. Από την άλλη, όφειλε να μην κλείσει με έναν απόλυτο επικό θρίαμβο που ουσιαστικά θα αποτελούσε μια καμουφλαρισμένη εκδοχή της ρήσης που λέει "ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα".

Είμαι σίγουρος ότι τις εξελίξεις που παρακολουθήσαμε τις ετοίμαζε κι ο ίδιος ο Μάρτιν (πολύ καλύτερα διατυπωμένες βέβαια σε σχέση με την εκδοχή των Benioff και Weiss). Ωστόσο, ακόμη κι ο ίδιος ο συγγραφέας αυτο-εγκλωβίστηκε στο να δώσει ένα τέλος που να είναι "απλά ικανοποιητικό", διότι από τη μια δεν ήθελε να μηδενίσει τα πάντα και από την άλλη να μην είναι υπερβολικά γαλαντόμος στο fan service.

Ο συγγραφέας που θα έγραφε ένα τέλος τύπου "ο Τζον Σνόου και η Ντενέρυς Ταργκάριεν νικήσανε τον Night King, παντρεύτηκαν και βασίλεψαν μαζί ευτυχισμένοι" ΔΕΝ είναι ο George R.R. Martin.

Ο συγγραφέας που θα έγραφε ένα τέλος τύπου "ο Night King τους καθάρισε όλους και έκανε τα άντερά τους κοκορέτσι" ΕΙΝΑΙ ο George R.R. Martin, ΑΛΛΑ... ήξερε ότι κάτι τέτοιο θα έκανε πολλούς να θυμώσουν.

Επομένως αυτό που πήραμε ήταν το καλύτερο που μπορούσαμε να έχουμε. Εμένα προσωπικά με ικανοποίησε το γεγονός ότι δεν με ικανοποίησε απόλυτα, γιατί έχοντας εξοικειωθεί με τους ιδιαίτερους κανόνες της μυθοπλασίας του Westeros (όπως τους έμαθα στις πρώτες σεζόν) γνώριζα ότι το φινάλε ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να είναι ικανοποιητικό.

Είναι όπως στην πραγματική ζωή. Τα πράγματα δεν έρχονται με ιδανικό τρόπο, αλλά συνήθως δεν πηγαίνουν και κατά διαόλου. Το ίδιο συμβαίνει και στην παγκόσμια ιστορία: Δεν είναι παραμυθάκι για έχουν όλες οι συρράξεις, όλες οι επαναστάσεις και όλες οι αυτοκρατορίες θριαμβευτικό τέλος. Συνήθως έχουμε ένα συνδιασμό από στοιχεία που μας αρέσουν, με στοιχεία που δεν μας αρέσουν.

Πρόκειται για μια Random κατάσταση.

Κλείνοντας, να πω ότι θεωρώ το GoT ως μια από τις αντικειμενικά καλές σειρές, παρά το γεγονός ότι δεν ήμουν φαν της -με την έννοια ότι ενώ μου άρεζε, δεν το αντιμετώπιζα ποτέ σαν να είναι θρησκευτικό κείμενο.

Και όλα αυτά τα έντονα συναισθήματα λατρείας και μίσους που έχει προκαλέσει το φινάλε, δεν μπορώ να τα συμμεριστώ.

Είμαι της άποψης ότι πολλές σειρές καλλιεργούν έντεχνα το στοιχείο της "ποιότητας", της "ψαγμένης παραγωγής" και αυτός είναι ο λόγος που στο τέλος οι μισοί τραβάνε τα μαλλιά τους (να μην αναφέρω παραδείγματα).

Οσον αφορά το GoT, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρξα πωρωμένος φαν και παρά το ατόπημα του προ-τελευταίου επεισοδίου... είμαι ευχαριστημένος βρε αδερφέ.

[HristinaB]