Ξεκάθαρα αντιστοιχεί στο πρώτο mini-arc του κύκλου, τελειώνει ένα μέρος της ιστορίας και έχουμε ένα captain's log σαν να ήταν το τέλος μίας αποστολής. Αν όλος ο κύκλος ήταν μία ταινία, αντιστοιχεί στην πρώτη πράξη, και πραγματικά αισθάνομαι ότι και πάλι τα τραβάνε τα πράγματα για να καλύψουν 10 επεισόδια, ενώ παλιά όλος ο κύκλος 10 επεισοδίων θα ήταν ένα διπλό επεισόδιο, άντε 3.
Βρίσκω αρκετά προβλήματα σε αυτά τα 4 επεισόδια αλλά είναι ξεκάθαρο ότι είναι μακράν καλύτερα από τους 2 πρώτους κύκλους. Υπάρχει ιστορία, σκηνές που δίνουν πληροφορία και χρησιμεύουν αργότερα, πτυχές χαρακτήρων που ανακαλύπτουμε... τα βασικά δηλαδή, απλά οι 2 πρώτοι κύκλοι ήταν τόσο μα ΤΟΣΟ ο,τι να'ναι που ακόμα και αυτά τα βασικά είναι πρόοδος. Αλλά
Spoiler
Είναι πολλά που δεν μου αρέσουν. Πολύ fan service, με πάμπολλες αναφορές/αντιγραφές κυρίως από τις ταινίες, κυρίως από το Wrath of Khan. Καλό το fan service πχ με την επιστροφή των Changelings από το DS9 αλλά το πιο συχνά είναι απλά εκεί για την νοσταλγία. Πολύ αισθητική Star Wars ή και Blade Runner στις σκηνές με την Raffi, όλα αυτά τα σκοτεινά σοκάκια και τα βασανιστήρια και οι αποκεφαλισμοί δεν μου κάνουν καθόλου Star Trek. Πολλές αποφάσεις χαρακτήρων που αναρωτιέσαι αν ξαναδιαβάστηκαν οι σεναριογράφοι: ο Shaw που την μία λέει δεν θα ρισκάρει το πλήρωμά του και μετά όταν ο Picard του λέει ότι πρόκειται για τον γιό του ξεχνάει ο,τι είχε πει, η Crusher που έκρυψε τον γιό της από τον πατέρα του για να μην διατρέξει κίνδυνο για να...ζήσουν μαζί την πλέον ριψοκίνδυνη ζωή του να τρέχουν σε εμπόλεμες ζώνες και να μπλέκονται με μαυραγορίτες και πειρατές, ο Shaw πάλι που δίνει τα ηνία στον Riker όταν ξεκάθαρα δεν τον πάει (άλλος άξιος σε όλο το πλήρωμα 500 ατόμων δεν υπήρχε; και μετά που είναι καλύτερα με το πόδι του γιατί δεν παίρνει πάλι τον έλεγχο, ο Riker που φωνάζει του Picard και μια σκηνή μετά δεν τρέχει τίποτα, ο Picard και ο γιός του που είναι οι μόνοι που ξέρουν να χειρίζονται το σκάφος ανάμεσα στους αστεροειδείς ενώ είναι η πρώτη φορά που είναι στο σκάφος αυτό...και πάει λέγοντας.
Αλλά ναι, είναι μερικές σκηνές, μερικοί διάλογοι που είναι πραγματικά ωραίοι. Picard-Crusher που κοιτιούνται και καταλαβαίνονται χωρίς να μιλήσουν, τα flashbacks που παίρνουν νέα σημασία στο παρόν (πολύ Lost αυτό), το πλήρωμα που συνεργάζεται για να φύγουν από την nebula (επιτέλους και κάτι που μοιάζει με Star Trek!).
Γενικά ΟΚ. Απλά έχω την αίσθηση ότι ο κόσμος διψάει τόσο πολύ για "πραγματικό" Star Trek που απλά και ένα μέτριο επεισόδιο που μοιάζει λίγο με τα παλιά έχει εξυψωθεί σαν να'ταν αριστούργημα.
και στην ιντριγκα της υποθεσης που ειναι το δυνατο στοιχειο της σεζον και στο συναισθηματικο με ολα αυτα που εγιναν και στο πως εξελιχθηκε η κατασταση με τη Ρο και ολο αυτο που εχουν να αντιμετωπισουν.
Γιατι ας το περαδεχτουμε ολη αυτη η κατασταση σαν κλιμα σου φερνει καπως στο νου το κλιμα της υψιστης καχυποψιας και του κινδυνου που υπηρχε σε αρκετες σεζον του Deep Space 9.
Ποσο μαλλον τωρα που εχουν να κανουν με τοσο εξελιγμενους changellings που αντε να βρεις το επιπεδο της διεισδυσης στον Αστροστολο.
Βεβαια λειπει η κλιμακα που υπηρχε εκει με τοσες φυλες να εμπλεκονται επισημα και ανεπισημα,ενω εδω ακομα βλεπουμε την ιστορια καποιων θρυλων του Αστροστολου που βλεπουν σιγα σιγα τι συμβαινει και πρεπει ουσιαστικα μονοι,αντε κι να ερθουν καποιες βοηθειες απο παλιους φιλους,να αντιμετωπισουν ολο αυτο.
Σιγουρα το Star Trek: TOS του Ροντενμπερυ δεν υπαρχει εδω,αλλα πρεπει να θυμηθουμε
Spoiler
οτι απο τα τελη των 80s με την εισοδο των Μποργκ στο προσκηνιο,ποσο μαλλον στο Deep Space 9* με την Ηγεμονια,ειχε βαρυνει η ατμοσφαιρα και ειχε γινει πιο σκοτεινο.
Ελπιζω αυτη η σεζον του Πικαρντ να συνεχισει να εχει καποια καλα στοιχεια αυτης της εποχης,που τοσο πολυ μας ειχαν λειψει στα προηγουμενα Nu-Trek και στις 2 πρωτες σεζον του.
γιατι απ'τη μια ειχαμε αναμενομενα καποιες εξελιξεις και την εισοδο αλλων 3 απ'τα γνωριμα προσωπα αλλα αυτο εγινε με καπως αμηχανο τροπο σαν να μη ξεραν πως να το χειριστουν,πως να τους επανεισαγουν,ενω στη περιπτωση του Λαφορτζ εγινε σαφης υποβιβασμος του χαρην μιας φτηνης αγωνιας και προμοταρισματος των νεων προσωπων,ενω πανω που ηρθαν οι Λαφορτζ και Ντατα,οπως ηρθαν τελοσπαντων,εχουμε τον Ραικερ στα χερια των Μεταμορφικων που εχουν ως ομηρο τη Ντιανα Τροι.
Αρκετα σκοτεινο το 7ο,περισοτερο κι απ'τα προηγουμενα,
Spoiler
φερνει σε ακομα πιο αμεση αντιπαραθεση το Πικαρντ με τη Βαντικ,αναλυει τα κινητρα των νεων Μεταμορφικων για την εκδικηση τους λογω του Project Πρωτεας της Ομοσπονδιας.
Στο υφολογικο επιπεδο κανει ακομα πιο εντονη την διαφορα του τωρινου κυνικου σκοτεινου Τρεκ με την ιδεαλιστικη σειρα που εφτιαξε στα 60s o Roddenberry.
Στο πρακτικο επιπεδο
Spoiler
λογω του Λορ που εχει παρει το πανω χερι απ'το Ντειτα και της πανουργιας των Μεταμορφικων τελικα καταλαμβανουν το Ταιταν.Επισης σημαντικα σημεια προς διερευνηση ειναι τι ειναι τελικα ο Τζακ και γιατι εχουν τοση καψα με την παρτη του,οπως και ποιος ειναι αυτος που δινει εντολες στη Βαντικ που τους λεει διαφορετικο ειδος,σαν οι Μεταμορφικοι να κανουν τη δουλεια του,κι αυτος ειναι κατι εντελως διαφορετικο.
Καλουτσικο ήταν το 4ο, και νόμιζα ότι μπαίναμε στην δεύτερη πράξη της ιστορίας. Αλλά από τότε εχω την εντύπωση ότι είμαστε στάσιμοι.
Spoiler
Το 7ο επεισόδιο θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το 2ο, με την Βαντικ επιτέλους να τους πιάνει και να τελειώνει το κυνηγητό που άρχισε με το 1ο. Το 8ο επεισόδιο τελειώνει ΑΚΡΙΒΩΣ με τον ίδιο τρόπο όπως το 7ο: τώρα, τώρα θα μάθετε τι είναι το ιδιαίτερο που έχει ο Τζακ. Το παρατραβηξανε. Πάλι mystery box με συμβολικές πόρτες και μυστικισμό.
Ωραίο το fan service αλλά η ιστορία είναι τόσο αραιή που δεν με συγκινεί καθόλου. Με την Ρο, τέλειος χαρακτήρας, αλλά τα plot holes τεράστια. Γιατί να μην δώσει στον Picard τα αποτελέσματα των ερευνών της κατ ευθείαν και να παίξει αυτό με το σκουλαρίκι της, ρισκαροντας να ανακαλυφθεί; Γιατί οι Changelings να βάλουνε βόμβα στο σκάφος της, δίνοντας της ευκαιρία να πληγώσει το σκάφος τους και να καταλάβει όλο το πλήρωμα του Τιτάνα ότι κάτι τρέχει, αντί να την συλλάβουν με το που γυρίσει στο σκάφος τους;
Με την Βαντικ και την γενικότερη απειλή των Changelings, ένα μιξ καλών στιγμών του DS9, που ο Οντο μισούσε τον επιστήμονα που είχε κάνει πειράματα πάνω του, και με την Γη σε παράνοια για το άμα υπήρχαν Changelings ανάμεσά τους. Αλλά εκεί που το DS9 το χρησιμοποιούσε αυτό για να πει κάτι περί του κινδύνου του να χαθούν ατομικές ελευθερίες και να ανέβει ο αυταρχισμός, το Picard δεν λέει τίποτα. Είναι όλο το Starfleet έναντι των ηρώων. Καμία σκέψη για το ότι το Star Trek υποτίθεται προσπαθεί να χτίσει μια καλύτερη κοινωνία. Σκηνοθεσία επίπεδο τηλε ταινιών δράσης, ιστορία επίπεδο των υστέρων ταινιών TNG, δηλαδή τίποτα το ιδιαίτερο. Οκ, καλύτερο από τους 2 πρώτους κύκλους αλλά περίμενα πολύ περισσότερα.
Ύστατη προδωσία του ύφους Star Trek στο 7ο όπου Πικαρντ και Κρασερ αποφασίζουν ουσιαστικά να εκτελέσουν εν ψυχρώ την Βαντικ. Ηλίθια απόφαση του να καταστρέψουν το σκάφος της Βαντικ στο 8ο, σκοτώνοντας ρους πάντες, και χωρίς να ψάξουν για περισσότερες πληροφοριες για τους εχθρούς τους.
Και κάπως έτσι φτάνουμε στο διπλό επεισόδιο του φινάλε, όπου θα πάει το περισσότερο μπάτζετ σε ειδικά εφέ και όλα θα τελειώσουν γρήγορα, με τους τρεντυ φανς να ζητάνε ατελείωτα spin offs...
και γιατι επανακατελαβαν το Ταιταν και γιατι ξαναβρεθηκαν ολοι μαζι μετα απο τοσα χρονια στο ιδιο τραπεζι.Επισης πολυ δυνατη η ολικη επαναφορα του Ντειτα και ο διαλογος με το Τζορντι οπως και η προσπαθεια της Νταιανα Τροι να βρει τι συμβαινει με το μυστηριο του Τζακ.
Η 3η σεζον του Πικαρντ ειναι σιγουρα η καλυτερη της μετα 2009 εποχης του φραντσαιζ,χωρις βεβαια να φτανει στο υψος και το βαθος της παλιας εποχης του και μενει να δουμε τι μας επιφυλασουν τα δυο τελευταια,ελπιζοντας να μη χυσουν τη καρδαρα με το γαλα αυτης της σεζον,
δεν μπορω να πω οτι η δευτερη σεζον ειναι το καλυτερο πραγμα που εχω δει απο το κοσμο του Τρεκ, αλλα δεν ειναι τόσο τραγική όσο διαβαζω...ειχε τις στιγμες του, ειχε τις ιδιαιτεροτητες του και φαινεται να κτιζει σε ενα φιναλε στη τριτη σεζον που ισως μας ικανοποιησει...