Η κορυφαία σειρά του είδους την τελευταία 10ετία, πιθανότατα από πάντα, είναι το The Americans.
Ακριβώς αυτό ήθελα να γράψω! Είναι καθαρά θέμα γούστου μετά απο ένα σημείο αλλά το συνολικό αποτέλεσμα (καστ, σενάριο) των Αμερικάνων δύσκολα θα το φτάσουν άλλες κατασκοπικές και μη σειρές, όχι μόνο το Homeland.
Επίσης κάτι που σκέφτομαι έντονα μετά τη λήξη του επεισοδίου είναι το πόσο εύκολα μπορεί να επιστρέψει η σειρά μετά απο δύο τρία χρόνια.
καταρχάς να πω πως παρακολουθώ τη σειρά φανατικά και ασταμάτητα από την αρχή της. Επίσης παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον και τις συζητήσεις -αναλύσεις εδώ στο φόρουμ χωρίς να γράφω.
Το homeland θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην καρδιά μου. Ήταν και είναι εξαιρετική σειρά. Θα μου μείνουν για πάντα πολλές σκηνές τατουάζ στη μνήμη.
Συμφωνώ στα περισσότερα με την Dancea. Θεωρώ πως εν τελει πρέπει να μελετάμε την όλη παραγωγή λίγο πιο διευρυμένα. Σίγουρα υπάρχουν σεναριακά κενά και ευκολίες ειδικά φέτος θα έλεγα πιο πολύ από ποτέ, ίσως μαζί με την 5η σεζόν.
Το homeland άγγιξε... ανέγγιχτα ζητήματα, ήταν πάντα επίκαιρο, με θεματολογία ιδιαίτερα λεπτή (ταμπού) όπως:
η διπολική διαταραχή, μια γυναίκα σε ρόλο... άντρα με τίμημα Και επίπτωση μάλλον στην προσωπική της ζωή , οι κοινωνικές -οικογενειακές σχέσεις ( κάρι- Φράνι- οικογένεια), τα μετά τραυματικά/πολεμικά σοκ αλλά και παλιότερα που κυνηγούσαν οι τύψεις για τον απρόοπτο θάνατο ενός παιδιού (Κουίν), οι σύγχρονες μέθοδοι πολέμου, η χειραγώγηση των ΜΜΕ και η σπορά ψευδών ή εκούσιων ειδήσεων (fake news που στην εποχή μας κυριαρχούν Στον κόσμο), τα πυρηνικά, το πως οι βομβιστές Καμικάζι τελικά συχνά εξαναγκάζονται ή εκβιάζονται να κάνουν κάτι τέτοιο παρά φαίνεται να είναι συνειδητοποιημένοι (βλέπε υπαρχηγό χακάνι), οι τελικές αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον του κόσμου κρέμονται συχνά από το στόμα άσχετων, τυχάρπαστων υποχείριων ή απλά συμβούλων των αρχηγών κρατών που εξυπηρετούν ίδια συμφέροντα ή απλά τις φιλοδοξίες τους, όπως αυτός ο «κατά λάθος» πρόεδρος των ΗΠΑ με τον σύμβουλο του, αλλά και γενικά τρόπο λειτουργίας των ανθρώπων παρά τω προέδρω, όπως Και τότε με την περίοδο των εκλογών στις ΗΠΑ, στον κύκλο 5 στη Γερμανία είδαμε παραδείγματα Τρόπου εισχώρησης στην Ευρώπη τροΜοκρατικων ομάδων ειδικά σε χώρες όπως η Γερμανία με πρόσφορο έδαφος λόγω πολλών μεταναστών,ακόμα και εκείνο το χημικό αέριο (οπλο) που παρέλυσε τον κουιν, είδαμε περίπου πως κινούνται οι κατασκοπικές ομάδες ανά τον κόσμο με τα ισχυρότερα συμφέροντα αλλά και δύναμη στον πλανήτη ΗΠΑ, Ρωσία, μέση Ανατολή (δεν άγγιξαν καθόλου την Κίνα), θυμάμαι στην αρχή του κύκλου 4 (από τους πιο αγαπημένους μου) το πρώτο ή δεύτερο επεισόδιο με τίτλο «drone queen» για την κάρι που ήταν chief στον σταθμό της CIA εκει (εγώ τότε εν έτει 2014 δεν ήξερα τι είναι τα drone ����)
Αυτά είναι ορισμένα από τα πιο σημαντικά Γεγονότα που με στιγμάτισαν και που τώρα μου ήρθαν στο μυαλό.
Αφήνω προς στιγμής τους πρώτους 3 κύκλους διότι Εκτιμώ ότι το homeland ήταν διαφορετικό, στη συνέχεια εξελίχτηκε.
Αν και διαφωνώ με την οπτική του φίλου Hakinen ο οποίος συνέχεια και εντόνως μέμφεται τη σειρά, θα συμφωνήσω πως ο 8ος κύκλος μολονότι είχε πολλή δράση, Ταχύτατη εξέλιξη, ένταση και εναλλαγές συναισθημάτων, μου φάνηκε κάπως προχειρογραμμένος και βιαστικος με αρκετά κενά.
Anyway ευχαριστήθηκα το τέλος και χάρηκα που τελείωσε όντας ακόμα στο top, όχι τραβηγμένο από τα μαλλιά. Να μείνει έτσι στη μνήμη μας.
ΥΓ εχω παρατηρήσει πως όλοι μας πλάθουμε στο μυαλό μας ένα ιδανικό grande finale στις Μεγάλες σειρές που αγαπάμε, έχουμε αυξημένες προσδοκίες και τελικά όλα αυτά αποδομούνται. Κατι σαν μια απομυθοποίηση.
Την τελείωσα και εγώ χθες. Ένα μακρύ ταξίδι από το 2011 έφτασε στο τέλος του, (άλλοι παντρεύτηκαν και κάνανε παιδιά παρέα με το homeland από τότε ) Ήταν απο τις καλύτερες κατασκοπικές σειρές, παρότι πήγε 8 σεζον δεν ξεχειλώθηκε πολύ, ήταν παντα επίκαιρη με τα θέματα Αμερικής-Μέσης Ανατολής-Ρωσίας και διατηρηθηκε σε ενα αξιοπρεπές επίπεδο. Απο τις λίγες καλές σειρές που είχανε μείνει που τις έβλεπες βδομάδα-βδομάδα, που δίνανε τροφή για αναλύσεις και κουβέντα, τώρα με το Netlfix βγαίνουν όλα τα επεισόδια μαζί και χάνεται πιστεύω το όλο δέσιμο. Εγώ είμαι της παλιάς σχολής, και ευτυχώς παλιά δεν έβλεπα netflix και σειρές όπως και το lost, το breaking bad, game of thrones, walking dead, homeland κτλ τις βλέπαμε βδομάδα-βδομάδα και ανυπομονούσαμε για τα νέα επεισόδια.
Η αλήθεια για εμένα βρίσκεται κάπου στη μέση. Το φινάλε με ενθουσίασε σε κάποια σημεία, με απογοήτευσε σε κάποια άλλα, αλλά το κρίνω ικανοποιητικό και ταιριαστό με ό,τι μας είχε δείξει η σειρά μέχρι τώρα. Δεν ήταν το ιδανικό φινάλε, αλλά ούτε και άσχημο ήταν. Αυτό έχει να κάνει βέβαια με τις προσδοκίες που είχε ο καθένας από τη σειρά.
Οι φίλοι στα προηγούμενα σχόλια έχουν φυσικά δίκιο για τις υπερβολές, τις ευκολίες και την απουσία λογικής σε κάποιες κινήσεις των χαρακτήρων, ενώ η απεικόνιση του Αμερικανού προέδρου και εν μέρει των Ρώσων ήταν απογοητευτική, τέτοιες αδυναμίες του Homeland τις γνωρίζουμε και από προηγούμενες σεζόν. Ωστόσο το φινάλε είχε δυνατές σκηνές που ταιριάζουν στο χαρακτήρα της σειράς, και οι ηθοποιοί έκαναν πολύ καλή δουλειά για να αποδώσουν το φινάλε. Ειδικά οι τελευταίες σκηνές ήταν πολύ δυνατές.
Μου άρεσε που η Κάρυ κατέληξε στη Ρωσία, λίγο-πολύ αναμενόμενο ότι θα έφευγε από την Αμερική, απλώς κι εμένα μου φάνηκε λίγο άκυρο να είναι με τον Γιεβγκένι σαν να μην τρέχει τίποτα. Έστησε δικό της δίκτυο χωρίς να παρακολουθούν κάθε κίνηση της οι Ρώσοι, στη Μόσχα κιόλας; Τώρα που το σκέφτομαι, θα ήταν ωραία άλλη μια σεζόν με την Κάρυ στη Μόσχα να τα βλέπαμε όλα αυτά
Και επειδή αναφέρθηκε και μια πολύ σπουδαία σειρά, το The Americans, φυσικά και ήταν ανώτερο σε κάθε επίπεδο σε σχέση με το Homeland. Στο The Americans είχαμε μια συγκλονιστική απεικόνιση της εποχής και δόθηκε μεγάλη σημασία στις λεπτομέρειες. Ας δώσουμε όμως ένα "ελαφρυντικό" στο Homeland: Το The Americans είχε να κάνει με ιστορικά γεγονότα που έχουν ήδη συμβεί πριν 30 ή 40 χρόνια οπότε ήταν ίσως πιο εύκολο να μελετήσεις, να επεξεργαστείς και να αποδώσεις αυτά που θέλεις να δείξεις. Το Homeland ήταν αναγκασμένο να πηγαίνει με την επικαιρότητα, αλλά επειδή βρίσκονταν και βρίσκονται σε εξέλιξη όλα αυτά τα γεγονότα σίγουρα είχε δύσκολο έργο στο ποια κατεύθυνση να πάρει, τι να δείξει, πώς να αποδώσει αυτά που συμβαίνουν κλπ. Αλλά όπως είπα παραπάνω, οι Αμερικάνοι ήταν σαφώς ανώτερη σειρά, και δεν κούρασε σε καμία σεζόν της.
Μιας και έχω να γράψω κάτι χρόνια για την σειρά, μιας και τελείωσε ας μοιραστώ κάποιες σκέψεις.
Το Homeland το ακολουθώ από την αρχή και όταν έμαθα ότι θα μας άφηνε ο Μπρόντι παρόλο που ξενέρωσα, δεν την σταμάτησα.Οι σεναριακές ευκολίες ήταν ένα θέμα της σειράς σε κάποια σημεία αλλά δεν με εμπόδιζε ποτέ να την παρακολουθώ με ενδιαφέρον.Εξάλλου σε πόσες αντίστοιχες δεν συμβαίνει αυτό; Αν είναι η καλύτερη κατασκοπική δεν ξέρω αλλά ανήκει στις τοπ. Πάντα "πήγαινα" τον χαρακτήρα της Κάρι και του Σαούλ και η σχέση τους ήταν το highlight σε κάθε σεζόν.
Όσον αφορά την τελευταία λοιπόν την καταευχαριστήθηκα. Ατμοσφαιρική ,αγωνιώδης όπως μας έχει συνηθίσει τις περισσότερες φορές η σειρά. Το φινάλε δε, μου φάνηκε βάση το δεδομένων το πλέον κατάλληλο και με άφησε πολύ ικανοποιημένο. Το χαμόγελο τη Κάρι και του Σαούλ για μένα (παρά τα πολλά που πέρασε η σχέση τους) ήταν το επιστέγασμα της υπέροχης σχέσης που είχαν.
Έχει γράψει κάποτε εύστοχα το Vox: "Το Homeland μπορεί να έχει τα προβλήματά του, αλλά στον πυρήνα του, είναι μια περίπλοκη, συναρπαστική ανάλυση μιας μεγάλης ιδέας: Είμαστε όλοι σε κίνδυνο. Είμαστε όλοι αδύναμοι. Και όλοι θα αποτύχουμε. Αλλά ενεργούμε -άνθρωποι και έθνη- σαν να μην ισχύει τίποτε απ' αυτά και στη συνέχεια βρίσκουμε τρόπους να αγνοήσουμε τα συντρίμια." (σόρι για την κακή μετάφραση).
1. Ποιος θα το 'λεγε! Το Homeland με τον κυνισμό και την πεσιμιστική του ματιά για την φύση των ανθρώπων και του κόσμου των κατασκόπων, μας έδωσε ένα ελπιδοφόρο φινάλε που ικανοποιεί τους θεατές, γεγονός εξαιρετικά σπάνιο για τέλος σειράς!
Η Κέρι δεν καταρακώθηκε, τουναντίον, κρατώντας την ιδιότητα του κατασκόπου, διατηρεί μια ζωή που την κάνει πραγματικά ευτυχισμένη και πλήρη. Ζωή με φοβερό κίνδυνο και ρίσκο αλλά, ως γνωστόν, το ρίσκο και το κατασκοπιλίκι είναι ο κόσμος της. Και οι άντρες που την έλκουν είναι σαν κι αυτή, επίφοβοι.
Ο Σωλ δεν συντρίφτηκε, ούτε το έργο που έχτισε μια ζωή πήγε στον βρόντο, ούτε καταστράφηκε τελικά η πιο σημαντική σχέση στη ζωή του.
Αλλά η Άννα, αυτή η συγκλονιστική γυναίκα που την γνωρίσαμε ελάχιστα, θυσιάστηκε, έδωσε όμως στο Homeland ακόμη πιο πολύ βάθος και πλούτο. Η σκηνή του τέλους και το βλέμμα της με συντάραξαν.
2. Το Americans ήταν εξαιρετική σειρά και ίσως πιο κοντά σ' αυτό που λέμε κατασκοπική. Είναι όμως διαφορετική από πολλές πλευρές από το Η. Μια διαφορά είναι αυτή που σωστά εντοπίζει ο @prod21: Το Α. παρουσιάζει τον Ψυχρό πόλεμο, είναι με κάποιο τρόπο "ιστορική σειρά", ενώ το Η. την εποχή της τρομοκρατίας μετά την 11/9 όπου και πέτυχε να είναι σπαρταριστά σύγχρονο. Θυμηθείτε τα προφητικά επεισόδια για τις επιθέσεις στην Ευρώπη κλπ.
Άλλη διαφορά είναι κτγμ οτι το Η. είχε στους στόχους του να αναδείξει κι άλλα θέματα, όχι κατ' ανάγκη συμβατά με κατασκοπικές σειρές. Όπως ξαναέγραψα, είναι ασυνήθιστο για εμπορική σειρά να θίγονται (σε βάθος και μέχρι εξαντλήσεως) θέματα ψυχικής ασθένειας και να παρουσιάζεται η βασική ηρωίδα τόσο αντισυμβατική, αλλά και τόσο αληθινή ταυτόχρονα.
Στο Η. έχω τη γνώμη ότι διηγήθηκαν την συναρπαστική ιστορία της Κέρι και του Σωλ με πειστικό τρόπο (ατέλειες και λάθη πάντα υπάρχουν), δίνοντας βάση στη συμβουλή του John Le Carre (του οποίου ήταν φανατικοί θαυμαστές):"Present the complexity and avoid the polemic".
Δεν με κούρασε το Η, ακόμα και τα προβλήματα της οικογένειας του Μπρόντι και της έφηβης κόρης του (!) μου φάνηκαν ενδιαφέροντα γιατί παρουσιάζονταν πειστικά. Δεν θα ξεχάσω την μάζωξη των συναδέλφων στον κήπο του Μπρόντι, όπου οι παλιοί πεζοναύτες αυτοσχεδίαζαν ραπάροντας, λέγοντας ιστορίες απ' τον πόλεμο, κάτι σαν ραψωδίες της σύγχρονης εποχής.
Δεν έχω ξαναδεί στην οθόνη σκηνή τόσο ωμά ρεαλιστική και απίστευτη συγχρόνως, όσο εκείνη της Κέρι που επιστρέφοντας από one night stand ξημερώματα, καθαρίζεται με χαρτομάντηλο 'εκεί κάτω' και φεύγει βιαστικά για συνάντηση, βγάζοντας και το δαχτυλίδι-διωχτικό των εραστών που θέλουν κάτι παραπάνω, δέσμευση δηλαδή.
Αν κάποιος ήθελε να δεί μια αμιγώς κατασκοπική σειρά δράσης, ίσως το Η να μην τον ικανοποίησε και να τον κούρασε. Εμένα πάλι με ενδιέφεραν απ' την αρχή τα θέματα κι η ματιά του στα πολιτικά και άλλα πράγματα. Π.χ. δεν συμφωνώ ότι,
Αρχική Δημοσίευση από τον/την prod21
η απεικόνιση του Αμερικανού προέδρου και εν μέρει των Ρώσων ήταν απογοητευτική
Αντίθετα βλέπω ότι περιέγραψαν before it was cool με εκπληκτική καθαρότητα, την άνοδο του λαϊκισμού και του τραμπισμού.
Τελευταία επεξεργασία από τον/την Dancea; 4 Μαΐου 2020 στις 02:04
Αρχική Δημοσίευση από τον/την hakinen
johny f thanked for this post
) Ήταν απο τις καλύτερες κατασκοπικές σειρές, παρότι πήγε 8 σεζον δεν ξεχειλώθηκε πολύ, ήταν παντα επίκαιρη με τα θέματα Αμερικής-Μέσης Ανατολής-Ρωσίας και διατηρηθηκε σε ενα αξιοπρεπές επίπεδο. Απο τις λίγες καλές σειρές που είχανε μείνει που τις έβλεπες βδομάδα-βδομάδα, που δίνανε τροφή για αναλύσεις και κουβέντα, τώρα με το Netlfix βγαίνουν όλα τα επεισόδια μαζί και χάνεται πιστεύω το όλο δέσιμο. Εγώ είμαι της παλιάς σχολής, και ευτυχώς παλιά δεν έβλεπα netflix και σειρές όπως και το lost, το breaking bad, game of thrones, walking dead, homeland κτλ τις βλέπαμε βδομάδα-βδομάδα και ανυπομονούσαμε για τα νέα επεισόδια.
Δικαιώματα Δημοσίευσης
Απάντηση με Παράθεση
