Νομίζω ότι η μεγαλύτερη επιτυχία του συγκεκριμένου επεισοδίου ήταν ότι κατάφερε να με κάνει να νιώσω μια ελαφριά συγκίνηση, βλέποντας Ντόκτορες και companions από το παρελθόν, τους οποίους δεν ήξερα καν. Μου άρεσε πολύ το πόσο badass ήταν η Τίγκαν και η Έις, αλλά εκεί που ξετρελάθηκα ήταν που είδα τον αγαπημένο μου companion της 13, τον υπέροχο,
υπέροχο Γκρέιαμ. Πόσο μου είχε λείψει! Ο σύζυγος αναρωτήθηκε γιατί δεν είδαμε companions από τη σύγχρονη εποχή, αλλά, αν το καλοσκεφτείτε, δεν έχουν μείνει και πολλοί ζωντανοί:
- Η Ρόουζ ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν, με μια εκδοχή του 10.
- Η Ντόνα (ααααααχ, η Ντόνα) δεν τον θυμάται καν.
- Η Έιμι και ο Ρόρι στάλθηκαν στο παρελθόν από τους Κλαίοντες Αγγέλους, οπότε έζησαν και πέθαναν χρόνια πριν.
- Η Κλάρα... Ναι, δεν ξέρω να σας πω για την Κλάρα. Στοιχηματίζω ότι ούτε ο Μόφατ ξέρει τι στο μπιπ της έκανε. Βασικά, η Κλάρα έχει πεθάνει και ταυτόχρονα, γυρίζει στον χωροχρόνο με ένα ΤΑΡΝΤΙΣ και τη Βίκινγκ Άρια Σταρκ. (Μην το ψάχνετε. It's a f*** mess.)
- H Μπιλ (δεν ενδιαφέρει κανέναν, αλλά) έγινε Cyberman και πέθανε.
- Ο Ράιαν (δεν ενδιαφέρει κανέναν, αλλά) είναι στην Παταγονία.
Μ' αυτά και μ' εκείνα, η μόνη που μας έμεινε και δεν έχουμε ιδέα τι κάνει στη ζωή της, είναι η Μάρθα. Και ούτε μια αναφορά στην έρμη.
Για να είμαι δίκαιη, το επεισόδιο είχε αρκετά σεναριακά κενά:
- Για να επιτύχει την forced regeneration, ο Μάστερ έπρεπε να χρησιμοποιήσει την ενέργεια ενός ολόκληρου πλανήτη και ένα σούπερ σπάνιο εξωγήινο ον. Για να αντιστραφεί αυτή η αναγέννηση, όμως, το μόνο που χρειάστηκε ήταν... η δύναμη αναγέννησης μερικών Cybermen; Δεν ξέρω, δεν κατάλαβα και πολλά. Αλλά κάτι τέτοιο παίχτηκε.
- Δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα με τον Νταν ως companion, αλλά, όταν το κράνος του έσπασε στο διάστημα, έπρεπε να είχε πεθάνει σχεδόν ακαριαία. Τέλος.
- Από πότε τα Ντάλεκ χωρο-χρονο-τηλεμεταφέρονται; Από πότε το κάνει αυτό και ο Μάστερ, χωρίς ΤΑΡΝΤΙΣ;
- Σοβαρή απορία: ο Μάστερ ΓΙΑΤΙ ήταν ο Ρασπούτιν; Ποιο ρόλο έπαιξε στην ιστορία; Γιατί, όσο κι αν το σκέφτομαι, δεν έπαιξε απολύτως κανέναν. Ούτε και η εμφάνιση αυτού του έξτρα πλανήτη, του "δεύτερου φεγγαριού" (βασικά, ένα "φεγγάρι" δεν μπορεί να είναι "πλανήτης"), είχε κάποιο λόγο να συμβεί το 1916, σωστά; Ούτε ο Ρασπούτιν ως χαρακτήρας ούτε το έτος 1916 είχαν την οποιαδήποτε βαρύτητα σε όσα συνέβησαν στη συνέχεια. Ο Μάστερ θα μπορούσε, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, να φτιάξει αυτόν τον εξτρά πλανήτη και να προχωρήσει κανονικά το σχέδιό του το 2022.
- Ο Μάστερ πηγαινοερχόταν μεταξύ 2022 και 1916; Γιατί; Και γιατί επέστρεψε στο 2022 ως Ρασπούτιν;
- Ο Γκρέιαμ πώς ήξερε να πάει στο συγκεκριμένο ηφαίστειο;
- Καμία απολύτως απάντηση δεν πήραμε στην ερώτηση του πώς ο Μάστερ δραπέτευσε από τον Γκάλιφρεϊ. Η Ντόκτορ τον ρώτησε ευθέως, αλλά ο Chibnall το έπαιξε Μόφατ και απαξίωσε να μας δώσει μια εξήγηση. Not cool, man.
- Η Ντόκτορ είπε ότι ο Μάστερ κατάφερε να μετατρέψει όλη την οργανική ύλη εκείνου του εξτρά πλανήτη σε μέταλλο. Δύο προβλήματα με αυτό:
α) Υπήρχε, ένας επιπλέον πλανήτης με οργανική ύλη στο ηλιακό μας σύστημα, που δεν καταγράφηκε ποτέ και από κανέναν, και ο Μάστερ απλά τον μετέτρεψε σε μέταλλο. Και ο οποίος πλανήτης, όταν καταστράφηκε, καίτοι ήταν δίπλα στη Γη, δεν την επηρέσε στο ελάχιστο.
β) Αν ο Μάστερ μπορούσε να μετατρέψει
οργανική ύλη σε μέταλλο, τότε η λύση που βρήκε η Ντόκτορ στο τέλος, να μετατρέψει σε μέταλλο τα ηφαίστεια, δε βγάζει νόημα. Τα υλικά μιας ηφαιστειακής έκρηξης δεν είναι οργανική ύλη.
- Το αλυσοδεμένο κοριτσάκι-φορτίο του τραίνου ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ; Ήταν μια εμφάνιση του σπάνιου εξωγήινου όντος; Γιατί είχε τη μορφή μικρού παιδιού; (Παίζει και να το εξήγησαν κι εγώ να μην το κατάλαβα.)
Σε αντίθεση με όλους τους προηγούμενους Ντόκτορες της σύγχρονης εποχής, η αναγέννηση της 13 δε με συγκίνησε καθόλου. Δεν είναι ότι την αντιπαθώ -- τον Ντόκτορ του Καπάλντι τον είχα αντιπαθήσει σφόδρα, κι όμως στην αναγέννησή του είχα συγκινηθεί -- αλλά προφανώς ούτε δέθηκα μαζί της, ούτε οι τελευταίες της στιγμές είχαν κάποιο ιδιαίτερο βάρος. (Κι όχι μόνο αυτό, αλλά, όπως κάθονταν με τη Γιαζ πάνω στο ΤΑΡΝΤΙΣ τρώγοντας παγωτό, με όλη τη Γη φάτσα κάρτα, λες και το έκαναν επίτηδες, έκρυβαν ακριβώς ΟΟΟΟΛΗ την Ελλάδα.)
Κι ενώ ήξερα ότι ο λατρεμένος Τέναντ κάπου, κάπως θα εμφανιζόταν ξανά ως Ντόκτορ,
δεν είχα ιδέα ότι θα ήταν η επόμενη αναγέννηση! Είμαι ΕΚΣΤΑΣΙΑΣΜΕΝΗ
.gif)
.gif)
.gif)
, ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ
.gif)
.gif)
.gif)
, ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΩ



και δεν ξέρω πώς θ' αντέξω ακόμα μια αναγέννησή του, γιατί στην προηγούμενη ήμουν να με κλαιν οι ρέγγες...
Αχ, κυρ-RTD μου, στα πόδια σου πέφτω, σε εκλιπαρώ, φέρε μας πίσω και τη Ντόνα!
Αααααχ, ΔΕΚΑ ΜΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ (που τώρα θα γίνεις και ο Δεκατέσσερά μουουουουουουου)!!!
.gif)
.gif)

.gif)
.gif)