Όχι. Ούτε καν. Αρνούμαι να δεχτώ αυτό που είδα.
Ένα φινάλε που από πλευράς σεναρίου, διαλόγων και στιγμών είχε τόσα να δώσει και το έχωσαν σε 43 λεπτά ενώ κανονικά όλο αυτό χρειαζόταν τουλάχιστον 2 επεισόδια, μην πω 3, για να αναπτυχθεί όπως του πρέπει και να έχει το ανάλογο συναισθηματικό αντίκτυπο.
Κι άλλο μεγάλο time jump, μια που τους έπιασαν οι πυγολαμπίδες, μια που τη νάρκωσαν, μια που το είπαν στον Τζόελ, μετά έγινε η μάχη του Δράμαλη με μουσική υπόκρουση άνευ λόγου και αιτίας, παίρνει τη μικρή, και φτάνουν πάλι στον Τόμι.
Όλα αυτά μέσα σε 43 λεπτά.
Και ενώ έχουμε φάει μιάμιση ώρα με τα ανούσια ερωτικά του Μπιλ και του Φρανκ. Ήμαρτον.
Δεν με αφορά αν όλο αυτό ήταν πιστή αντιγραφή του παιχνιδιού. Εδώ είναι τηλεόραση, οφείλεις να δίνεις στον τηλεθεατή χρόνο για να αφομοιώσει αυτά που βλέπει και για να έχει και μεγαλύτερο αντίκτυπο πάνω του, όχι όλα στο μπλέντερ για να τελειώνει η σεζόν.
Όπως το παρουσίασαν πέρασε και δεν ακούμπησε το ερώτημα αν σκοτώνεις έναν άνθρωπο για το καλό της ανθρωπότητας.
Από τη στιγμή που δεν ήταν σίγουροι ότι θα έβρισκαν τη θεραπεία δεν το κάνεις γιατί έτσι σκοτώνεις τη μόνη ελπίδα που έχεις.
Αφού ήξεραν πως κόλλησε κι έπαθε ανοσία ας έκαναν το ίδιο σε 1-2 νεογέννητα να έβλεπαν αν αποκτήσουν ανοσία. Αλλά το να σκοτώσεις τον μόνο άνθρωπο που έχει αποδεδειγμένα ανοσία με την ελπίδα να βρεις άκρη, δεν στέκει ως σκέψη.
Τέλος πάντων, εγώ χαλάστηκα με το επεισόδιο, δεν μου άρεσε καθόλου αυτή η ξεπέτα στο αποκορύφωμα της σεζόν ενώ υπήρχαν επεισόδια καραφίλερ.